Το «έργο αυτό παίχτηκε» για πολλοστή φορά και στη ΔΕΘ και μετά τη ΔΕΘ. Πήγε ο Κ. Μητσοτάκης και ανέπτυξε το συμπαγές και ρεαλιστικό πρόγραμμά του. Πήγε μετά και ο Α. Τσίπρας και εκτός από την ανέξοδη πλειοδοσία, επιδόθηκε και σε «πολιτική αρλουμπολογία»: Επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ, ΑΤΑ, επιστροφή της Εθνικής Τράπεζας στο Δημόσιο. Οσοι κατάλαβαν, γέλασαν. Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι και οι περισσότεροι απ’ αυτούς που δεν ήξεραν τις τεχνικές λεπτομέρειες που καθιστούν αδύνατες και φαιδρές αυτές τις «αριστερές»  προτάσεις δεν πείστηκαν. Ολα αυτά συμπυκνώθηκαν σε 5 (!) δημοσκοπήσεις που έγιναν μετά τη ΔΕΘ και όλες (!) -εκτός από μικροδιαφορές- βρήκαν τα ίδια ευρήματα: Καταλυτική επικράτηση του Κ. Μητσοτάκη έναντι του Α. Τσίπρα και μια σταθερά μεγάλη διαφορά μεταξύ Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ (από 7%-8,7%). Εχοντας χάσει στη σύγκριση των προγραμμάτων και της αξιοπιστίας ο ΣΥΡΙΖΑ κατέφυγε σχεδόν αντανακλαστικά στην ανωτέρω μέθοδο, του «κονταίνω τον αντίπαλο».

Η μεν κ. Αχτσιόγλου έκανε την ίδια γκάφα που είχε κάνει και ο Α. Τσίπρας μπερδεύοντας σκόπιμα(;) τα έσοδα από τους φόρους με τους φόρους. Ο στόχος προφανής: «Δεν πετύχατε και κάτι σπουδαίο». Μετά την κραυγαλέα αστοχία για την κρατικοποίηση της ΔΕΗ και αφού ελέχθη μέχρι και ότι θα χρησιμοποιηθούν έως και τα χρήματα του… ΕΦΚΑ για να επιτευχθεί κι αφού «γέλασε και το παρδαλό κατσίκι», ξεκίνησε νέος γύρος προσπάθειας αποδόμησης των μέτρων στήριξης που έχει υλοποιήσει η κυβέρνηση κι όπως δείχνουν και οι μετρήσεις -χωρίς να λύνουν ριζικά το πρόβλημα- εκτιμώνται από την κοινωνία.  Μέχρι που ήρθαν και τα στοιχεία του Ινστιτούτου Bruegel, που δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι δεύτερη μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. στη στήριξη των πολιτών της, έχοντας διαθέσει το 3,72% του ΑΕΠ της.

Από πού έχουν προέλθει τα αυξημένα φετινά δημόσια έσοδα, ώστε ο μεν Γ. Στουρνάρας να μιλάει για ανάπτυξη 6% το 2022 και ο Χρ. Σταϊκούρας για 5,3% και οι δύο πάνω από τις προβλέψεις; Από τα αυξημένα φορολογικά έσοδα (είπαμε γι’ αυτά), από την ανάπτυξη και τις επενδύσεις και κυρίως από τον αυξημένο τουρισμό. Εκεί εστίασε λοιπόν το πριόνι του «Προκρούστη» που «κονταίνει». Κι άρχισαν να λένε και να ανεβάζουν δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία -βάσει των στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδος- «κι όμως είναι λιγότεροι οι τουρίστες και τα έσοδα από το 2019». Διαβάζοντας όμως τα σχετικά δημοσιεύματα διαπιστώνει κανείς ότι έχουν χρησιμοποιηθεί στοιχεία μέχρι και τον… Ιούλιο! Ο Αύγουστος δεν υπήρχε πουθενά και βεβαίως ο Σεπτέμβριος που συνεχίζει να είναι ψηλά, δεν υπήρχαν μέσα στα στοιχεία. Κι ενώ η ίδια η έκθεση σημειώνει ρητά ότι με τον Αύγουστο μπορούν να αλλάξουν τα στοιχεία. Προφανώς δεν πειράζει, η «δουλίτσα» επιχειρήθηκε να γίνει κι όσοι «τσίμπησαν», «τσίμπησαν».

Τα αντίστοιχα παραδείγματα είναι πολλά, μόνο το συμπέρασμα είναι ένα: Αυτοί που «τσιμπάνε» πλέον είναι μόνο οι «δεδομένοι». Αυτοί που είναι έτοιμοι να δεχθούν το οτιδήποτε, αρκεί να «κονταίνει» τον αντίπαλο. Μόνο που αυτοί είναι λίγοι για το σχηματισμό κυβέρνησης («παίζει» μόνο το αν θα πάνε προς το 23% ή το 26%) και λιγοστεύουν διαρκώς, όσο πέφτουν με ορμή στον τοίχο της πραγματικότητας.

ΑΙΧΜΗ

ΝΕΜΕΣΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΒΡΟ

Στην τουρκική νησίδα του Εβρου με τους 38 μετανάστες και τη «νεκρή 5χρονη Μαρία» δεν ξεγυμνώθηκε μόνο η τουρκική προβοκάτσια-προπαγάνδα. Δυστυχώς, ξεγυμνώθηκε και η υποστήριξή της από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης της χώρας, από διάφορες περίεργες ΜΚΟ, από κάτι μπίζνεσμαν «δικαιωματιστές» και μερικούς «ερευνητικούς» δημοσιογράφους-γρανάζι του ίδιου συστήματος. Η προβοκάτσια κατέρρευσε με πάταγο. Αποδείχθηκε ότι η νησίδα δεν ήταν «ελληνική» και η «νεκρή 5χρονη Μαρία» δεν υπήρξε ποτέ. Ενώ η ΜΚΟ HumanRights360, η οποία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη διακίνηση του fake news και στον πολυήμερο διεθνή διασυρμό της χώρας (μέχρι και ασφαλιστικά μέτρα από το Ειδικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπήρξαν…), ανασκεύασε με την ουρά κάτω από τα σκέλια. Κι όμως, δεν είναι μόνο αυτό. Αν γινόταν αυτό που ζητούσαν ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΜΚΟ και οι «ερευνητές» και επιζητούσε ο Τ. Ερντογάν, η Ελλάδα θα είχε μπει σε τουρκικό έδαφος προκαλώντας διασυνοριακό επεισόδιο άγνωστης έκβασης. Θα υπήρχε σύγκρουση με ευθύνη της Ελλάδας. Είναι απολύτως σαφές από τη συμπεριφορά της Τουρκίας ότι κάνει ό,τι μπορεί για να προκαλέσει την Ελλάδα να κάνει την πρώτη κίνηση, ώστε μετά να προχωρήσει εκείνη σε ό,τι έχει σχεδιάσει. Και να το κάνει με το «μουντζούρη» να έχει μείνει σε ελληνικά χέρια. Το θέμα είναι μείζον. Οχι μόνο για τα fake news, ούτε γιατί η έρευνα δείχνει ότι -όπως λένε πληροφορίες- υπάρχει διασύνδεση της εν λόγω ΜΚΟ με τον Σόρος. Δεν είναι καν η συγγνώμη που δεν ζήτησαν ποτέ όσοι ημέτεροι έπαιξαν το παιχνίδι της Αγκυρας. Ή η επανόρθωση των μεγάλων και «έγκυρων» διεθνών ΜΜΕ, όπως το Spiegel ή Channel 4, που δεν έχει υπάρξει ακόμα, παρ’ ότι έχουν περάσει εβδομάδες από το γεγονός και ο Ν. Μηταράκης τους έχει στείλει επιστολές με όλες τις αποδείξεις. Η Τουρκία παίζει το blame game, δείχνοντας σχεδόν να έχει αποφασίσει και περιμένοντας την αφορμή που θα της λύσει τα χέρια. Τέτοια γεγονότα όπως του Εβρου είναι ζητήματα εθνικής σημασίας. Και η Δικαιοσύνη, η οποία έχει ήδη στα χέρια της την υπόθεση, έχει ιερή υποχρέωση να βρει και να καταλογίσει, εφόσον υπάρχουν ευθύνες, σε όσους προσπάθησαν να παρασύρουν τη χώρα σε περιπέτεια. Και μάλιστα γρήγορα.

Λύνεται ένας γόρδιος δεσμός

Στη χθεσινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ανάμεσα σε άλλες σημαντικές αποφάσεις, αποφασίστηκε η Κωδικοποίηση της Φορολογικής Νομοθεσίας. Μια απόφαση- λύτρωση για τον κάθε φορολογούμενο πολίτη, ο οποίος έχει χάσει και χάνει άπειρες εργατοώρες και την ψυχική ηρεμία του. Ψάχνοντας αν είναι «σωστή» η ερμηνεία του Εφόρου π.χ. του Χαλανδρίου ή της Αγίας Παρασκευής. Οι «ερμηνείες» κόβονται με την Κωδικοποίηση. Οπως και το «λάδι» που απαιτείται αρκετές φορές για να γίνει το προφανές και το αυτονόητο, που χάνονται και γίνονται γόρδιοι δεσμοί μέσα στον κυκεώνα των «ερμηνειών»…

Αδικαίωτες οι «μεγάλες προσδοκίες»

Στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν απολύτως σίγουροι ότι η υπόθεση των υποκλοπών θα ανάγκαζε την κυβέρνηση να πάει σε εκλογές «κατηγορούμενη». Στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. οι φιλοδοξίες ήταν πιο περιορισμένες, αν και ο Ν. Ανδρουλάκης ήταν το θύμα της υποκλοπής. Ηλπιζαν σε μια ηρωοποίηση του προέδρου του κόμματος και στην εκλογική ενίσχυσή του. Ομως, τόσο οι θεσμικές πρωτοβουλίες που αναλήφθηκαν όσο και η παρέμβαση της δικαιοσύνης, σε συνδυασμό με την εκτός τόπου και χρόνου μονοθεματική αντιπολίτευση των δύο κομμάτων, αλλά και τις αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις υπουργών και στελεχών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. από τη «δική» τους ΕΥΠ, δεν δικαίωσαν τις υπερβολικές, όπως αποδείχθηκαν, προσδοκίες της Κουμουνδούρου και της Χ. Τρικούπη. Η Εξεταστική Επιτροπή οδεύει προς το τέλος της με λίγες εκκρεμότητες. Αναμένεται το υπόμνημα της κ. Χάμου, της εταιρίας Intelexa, και η παρουσία του Ν. Ανδρουλάκη στην Επιτροπή που θα γίνει την Παρασκευή.

ΜΙΑ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΜΕ ΒΑΘΟΣ

Ο Σ. Σέρμπος ήταν από τα πρώτα στελέχη που κλήθηκαν να στελεχώσουν το επιτελείο του νεοεκλεγέντος τότε Ν. Ανδρουλάκη. Ο διεθνολόγος και καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης ανέλαβε καθήκοντα διπλωματικού συμβούλου του νέου πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. Την Παρασκευή, όμως, με μια επιστολή του με την οποία επικαλείται «προσωπικούς λόγους» υπέβαλε την παραίτησή του. Ερμηνεία που αποδέχεται ανεπισήμως και η Χ. Τρικούπη. Οι πληροφορίες όμως επιμένουν ότι η παραίτηση του πολύ αξιόλογου καθηγητή οφείλεται σε πολιτικές διαφωνίες, οι οποίες ανέκυψαν κατά τη σύντομη συνεργασία τους. Οι ίδιες πηγές υποστηρίζουν ότι ο Σ. Σέρμπος διαφώνησε με τη σταδιακή διολίσθηση του Ν. Ανδρουλάκη από την αρχική καθαρή θέση για τον πόλεμο στην Ουκρανία, σε θέσεις που είναι πιο κοντά στη ρητορική των «ίσων αποστάσεων» από το θύτη και το θύμα, που ακολουθεί εξ αρχής ο ΣΥΡΙΖΑ.