Η αρχή έγινε από τον περασμένο Μάρτιο, όταν ο υπουργός Παιδείας είχε προαναγγείλει την απαγόρευση. Το μέτρο αυτό περιλαμβάνεται και το σχέδιο 11 σημείων που ανακοινώθηκε πριν από λίγες ημέρες και αφορούν στην αναβάθμιση της δημόσιας Παιδείας.

Είναι αλήθεια ότι δεν χρειάζεται να έχει κάποιος παιδί στην Πρωτοβάθμια ή στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση για να έχει από πρώτο χέρι ενημέρωση για την πραγματική χρήση των κινητών εντός σχολείου. Οι ιστορίες είναι πάμπολλες, άλλες προκαλούν γέλιο ή απορία και άλλες οργή και θυμό. Είναι το μέσο, όμως, αυτό που ορίζει τη χρήση του; Η συσκευή είναι αυτή που συνδέεται με την ενίσχυση του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού και όχι ο χρήστης;

«Οι μαθητές μπορούν να φέρουν τα κινητά τους στο σχολείο, αλλά πρέπει να τα κρατούν μέσα στις σχολικές τους τσάντες καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής ημέρας», είπε προ ημερών και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Και ο υπουργός Παιδείας επαναλαμβάνει δηλώσεις για σύνδεση του smartphone με το bullying. Σίγουρα πρόκειται για ένα τεράστιο, πολυσύνθετο και δυσεπίλυτο θέμα, που πιθανώς χρειάζεται περισσότερη τόλμη στην αντιμετώπισή του. Και το ερώτημα είναι σαφές: Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει στα σοβαρά ότι στα ελληνικά δημόσια σχολεία θα μπορέσει να εφαρμοστεί το σχέδιο «Κινητό στην τσάντα»;

Η λογική του σχεδίου αυτού βασίζεται σε κάτι που θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο, αλλά, δυστυχώς, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, οι μαθητές που δεν συμμορφώνονται θα αποκλείονται από το σχολείο για μία ημέρα. Σε περίπτωση υποτροπής, οι δάσκαλοι έχουν την εξουσία να απομακρύνουν τους μαθητές από τα μαθήματα για αρκετές ημέρες. Και όποιος κινηματογραφεί τους συμμαθητές του ή τους δασκάλους του χωρίς άδεια μπορεί να αντιμετωπίσει αποβολή.

Κυβερνήσεις, πολιτικοί φορείς, εκπαιδευτικοί σύλλογοι σε όλη την Ευρώπη ζητούν αυστηρότερα μέτρα για τη χρήση των smartphones στο σχολείο. Για παράδειγμα, η Ολλανδία επέβαλε καθολική απαγόρευση των smartphones στα σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από τον Ιανουάριο, ενώ τα δημοτικά σχολεία της θα ακολουθήσουν το παράδειγμά της από αυτόν το μήνα.

Γονείς, εκπαιδευτικοί, μαθητές είναι ανεκπαίδευτοι σε όλη αυτή τη διαδικασία. Αν βρισκόμασταν σε επίπεδο, που, αντί να απεμπολήσουμε τα κινητά, να τα ενσωματώσουμε στη μαθησιακή διαδικασία ως εργαλεία, ίσως και να μη χρειαζόταν καν αυτή η συζήτηση. Δεν βρισκόμαστε, όμως, Και πιθανώς πιο χρήσιμο θα ήταν κάτι πιο αυστηρό, π.χ. η παράδοση των κινητών τηλεφώνων από όλους τους μαθητές κατά την είσοδο στο σχολείο και η κατ’ εξαίρεση χρήση σε περίπτωση ανάγκης. Είναι αυστηρό αλλά ίσως αναπόφευκτο…