Δεν πρέπει να πατήσει κανείς μέσα στην καμένη έκταση, να κόψει κορμούς, να τους σέρνει. Στην Πεντέλη, σε εκείνες τις φοβερές αναδασώσεις, μικρών τμημάτων ευτυχώς, σκάβανε και φύτευαν ασθενικά δεντράκια και συγχρόνως καταστρέφανε γύρω στα 100 μικρά φυτά που είχαν φυτρώσει από μόνα τους».

Με τη θέση του συμφωνούν επιστήμονες. Σε κείμενο του «Guardian», το 2023, έγραψαν ότι στα τροπικά δάση που οι φωτιές είναι συχνές, δεν μπορεί να υπάρξει αναδάσωση καθώς το έδαφος σε καμένες περιοχές συνέρχεται σε 10 χρόνια και τα φυτά και τα ζώα σε 60 χρόνια.

Το μυστικό είναι οι καμένες περιοχές να μην πατηθούν στο επόμενο διάστημα. Κάτι εύκολο σε δύσβατες περιοχές αλλά δύσκολο στις περιοχές κοντά στα αστικά κέντρα που διάφορα Μέσα, θεσμοί και οργανισμοί οργανώνουν αναδασώσεις που ως συνήθως στο όνομα των καλυτέρων προθέσεων προκαλούν τις μεγαλύτερες καταστροφές. Κάτι που υποθέτω είναι γνωστό στην κυβέρνηση περισσότερο από ό,τι σε εμένα. Και όχι βέβαια στους χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης του Iντερνετ που πρότειναν διάφορες λύσεις που αρχικά ακούγονται λογικές μέχρι να εξεταστούν στις λεπτομέρειες.

Οπως για παράδειγμα, οι αντιπυρικές ζώνες. Κάτι απόλυτα λογικό μέχρι να σκεφτεί κάποιος ότι η μεγάλη πυρκαγιά που έκαψε το Τατόι είχε ξεκινήσει από τη Βαρυμπόμπη και πέρασε πάνω από την Εθνική Οδό σε ένα από τα πλατύτερα σημεία της. Το ίδιο και με τα drones που ακούγονται σαν ένα καλό μέσο ελέγχου. Φτάνει βέβαια να υπάρχει ο χρόνος για επέμβαση. Οπως είπε ο εκπρόσωπος της Πυροσβεστικής, η πυρκαγιά στο Τατόι «εκδηλώθηκε στη Μονή Κλειστών στις 11:56. Στα πρώτα 5 λεπτά, δηλαδή 12:01, βρισκόταν πάνω από την πυρκαγιά εναέριο μέσο το οποίο επιχειρούσε στον Ασπρόπυργο και μετά από 2 λεπτά αλλά 4 εναέρια μέσα ήταν πάνω από την πυρκαγιά. Παρ’ όλα αυτά η πυρκαγιά πήρε διαστάσεις».

Χρειάζεται το… είδος με τη μεγαλύτερη έλλειψη στην Ελλάδα. Ψυχραιμία. Και δεν μιλάω για ανθρώπους που είδαν την περιουσία τους και το περιβάλλον που ζουν να καταστρέφεται αλλά πολιτικούς και influencers που ελπίζουν ότι θα μεταβάλουν την περιστασιακή οργή σε νέο κίνημα αγανακτισμένων.

Καουμπόηδες και δικαιωματιστές

Στις περιόδους κρίσεων ομάδες που υπό νορμάλ συνθήκες είναι στο περιθώριο βγαίνουν στο προσκήνιο. Με πρώτους αυτούς που θα ήθελαν η Ελλάδα να είναι κάτι σαν την Αλαμπάμα την εποχή της Κου Κλουξ Κλαν.

Οι μετανάστες έβαλαν τις φωτιές στο δάσος της Δαδιάς. Και για αυτό «πρέπει να τους στείλουμε πίσω στις χώρες τους», «να τους βάλουμε όλους πάνω σε ένα έρημο νησί» ή δεν ξέρω τι άλλο. Τώρα γιατί να βάλουν φωτιά σε ένα δάσος στο οποίο οι ίδιοι κρυβόντουσαν δεν αντέχει στη λογική. Ούτε και η επιθυμία να δώσεις την εξουσία σε έναν επίδοξο… καουμπόη που θα συλλαμβάνει όποιον είναι σκούρος χωρίς να τον έχει δει να κάνει κάτι το παράνομο.

Στο άλλο άκρο οι δικαιωματιστές. Σύμφωνα με τους οποίους την ευθύνη για τον θάνατο των παράνομων μεταναστών είχε το ελληνικό κράτος επειδή τους υποχρέωσε να μπουν κρυφά μέσα από το δάσος. Προσθέτοντας ότι το σωστό θα ήταν να μπαίνουν και να κάνουν αίτηση για πολιτικό άσυλο. Τώρα το πώς γίνεται να ευθύνεται ένα κράτος που δεν έβαλε φωτιά επειδή βρήκαν τραγικό θάνατο κάποιοι άνθρωποι μέσα σε ένα δάσος που το κράτος δεν ήξερε ότι υπήρχαν εξηγείται εύκολα. Για όλα είναι ένοχο το κράτος και το 40% των κυρ Παντελήδων που το ψηφίζουν.

Η ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ

Στο μεταξύ συνεχίζεται η άτυπη μάχη για τη γλώσσα. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Σακελλαροπούλου αναφέρθηκε «στην τρομερή είδηση της απανθράκωσης πολλών συνανθρώπων μας στο δάσος της Δαδιάς». Σωστό, αφού η ιδιότητα του ανθρώπου δεν έχει σχέση με τη νομιμότητα της εισόδου σε μια χώρα.

Ο υπουργός Μετανάστευσης, όμως, Γιώργος Καιρίδης, δήλωσε ότι «η τραγωδία αυτή επιβεβαιώνει, για άλλη μια φορά, τους κινδύνους της παράτυπης μετανάστευσης». Εδώ εμφανίζεται το πρόβλημα της χρήσης της γλώσσας από κυβερνητικούς παράγοντες σαν μέσον ικανοποίησης των δικαιωματιστών.

Δηλαδή το να παρκάρει ο Ελληνας πολίτης σε λάθος σημείο είναι παράνομη στάθμευση, αλλά να μπει κάποιος άλλος στη χώρα χωρίς χαρτιά, χωρίς να μπορεί να ελεγχθεί το παρελθόν του στη χώρα από την οποία ήρθε, είναι «παράτυπη μετανάστευση». Σαν όλα να ήταν εντάξει αλλά να ξέχασε να βάλει στον φάκελο ένα – δύο χαρτιά που «έλα μωρέ, τυπικά είναι αυτά και διορθώνονται».

Μάθαμε να ζούμε σε μια κοινωνία ευφημισμών. Αν ένα μαγαζί δεν κόψει απόδειξη, είναι παράνομο. Αν μαζευτεί μια ομάδα πιτσιρικάδων ή ημιπιτσιρικάδων, που έλεγε και ο Βούτσης, και κάνει ντου στη Βουλή ή κάποιοι μπουν παράνομα στη χώρα, είναι παρατυπία. Λεπτομέρεια, αλλά οι επιλογές των λέξεων είναι το ίδιο σημαντικές με το περιεχόμενο.