Η διαμονή σε όλες τις χώρες έγινε πολύ πιο προσιτή και εύκολη σε σχέση με τα πιο ακριβά ξενοδοχεία. Συγχρόνως, εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων σε όλο τον κόσμο βρήκαν έναν πιο προσοδοφόρο τρόπο για εισόδημα, αντί για την παραδοσιακή μακροχρόνια ενοικίαση.
Η ιδέα ήταν εξαιρετική, όπως και η υλοποίησή της. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να μπουν όρια και κανόνες. Οτιδήποτε λειτουργεί υπό όρους ασυδοσίας δημιουργεί προβλήματα, φέρνει παράπλευρες απώλειες.
ΟΙ βραχυχρόνιες μισθώσεις έφεραν τα πάνω κάτω στο real estate. Με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα άνευ προηγουμένου ράλι τιμών τόσο στις ενοικιάσεις όσο και στις πωλήσεις. Αυτό το βιώνουμε ήδη και στη χώρα μας, ιδιαίτερα στην Αθήνα.
ΑΚΟΥΣ για μικρά σπίτια σε περιοχές του κέντρου να νοικιάζονται σε τιμές που μέχρι πριν από λίγα χρόνια προσφέρονταν μεγάλα διαμερίσματα στα προάστια.
Δωρεάν συγκοινωνίες στο Βελιγράδι
Η μέση ελληνική οικογένεια αδυνατεί να αντεπεξέλθει σε αυτή την άνοδο τιμών στα ακίνητα. Πολύ περισσότερο, όταν αυτή την εποχή ζούμε έναν πρωτοφανή ενεργειακό πληθωρισμό, ενώ οι μισθοί στην πραγματικότητα έχουν παραμείνει στα επίπεδα της μνημονιακής εποχής.
Η ακριβή στέγη, βέβαια, κάνει απαγορευτικό το όνειρο των νέων, για να φύγουν από το πατρικό σπίτι και να ξεκινήσουν τη δική τους ζωή. Εννοείται πως επηρεάζει σημαντικά και το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα που ήδη αντιμετωπίζουμε.
ΠΟΛΛΟΙ δήμοι μεγάλων πόλεων της Ευρώπης, όπως η Βαρκελώνη, το Βερολίνο, το Παρίσι, το Αμστερνταμ, προσπάθησαν να περιορίσουν το φαινόμενο Airbnb. Δεν τα κατάφεραν, όμως, και τώρα ζητούν από την Ευρωπαϊκή Ενωση να θέσει όρους και προϋποθέσεις. Να μη γίνουν… ξενοδοχεία οι πολυκατοικίες των τουριστικών προορισμών. Να προστατευθούν οι κάτοικοι, που κινδυνεύουν με εξοστρακισμό από τις πόλεις τους.
ΕΙΝΑΙ απαραίτητο να ανοίξει αυτή η συζήτηση και στην Ελλάδα. Πρέπει οι μεγάλοι δήμοι της χώρας, τα υπουργεία Τουρισμού και Οικονομικών σε συνεργασία με την Airbnb και τις υπόλοιπες πλατφόρμες βραχυπρόθεσμων ενοικιάσεων να θέσουν όρους με στόχο την προστασία των πολιτών που νοικιάζουν διαμερίσματα για να ζήσουν και όχι για να κάνουν διακοπές.