Τους έκαψαν ζωντανούς ένοπλοι της ακροδεξιάς εθνικιστικής ομάδας μαζί με ομοϊδεάτες τους του «Δεξιού Τομέα» και του «Αϊντάρ», οργανώσεων που ξεκίνησαν τη δράση τους πολεμώντας τους ρωσόφωνους αυτονομιστές στην ανατολική επαρχία του Ντονμπάς, μετά την «πορτοκαλί εξέγερση» της πλατείας Μαϊντάν και την ανατροπή του φιλορώσου προέδρου, Βίκτορ Γιανουκόβιτς.
Οι ΗΠΑ απαγόρευαν ως τώρα την αποστολή όπλων στο «Τάγμα Αζόφ», δεδομένης της πασιφανούς εγκληματικής του δράσης. (Η οποία, άλλωστε, έδωσε το δικαίωμα στον Πούτιν να απαιτεί από τον Ζελένσκι την «αποναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας και να το κραδαίνει σαν σημαία μέχρι σήμερα.)
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Ωστόσο, εδώ και κάμποσο καιρό, το «Τάγμα Αζόφ» έχει βγει από την παρανομία. Αποτελεί τακτικό επιθετικό σώμα της Ουκρανικής Εθνοφρουράς, που υπάγεται στο υπουργείο Εσωτερικών και θεωρείται ένα από τα πιο αξιόμαχα και εμπειροπόλεμα τμήματα της ουκρανικής στρατιωτικής μηχανής. Εδώ και πολλά χρόνια διεθνείς οργανώσεις καταγγέλλουν τους «Αζοφίτες» για εγκλήματα και παραβιάσεις θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τη «Washington Post», το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θεωρεί ότι η νεοναζιστική οργάνωση έχει συμμορφωθεί με τους όρους του Νόμου Λίχι. Πρόκειται για νόμο του 1961, που ορίζει ότι η αμερικανική κυβέρνηση απαγορεύεται να στέλνει βοήθεια στο εξωτερικό σε οργανώσεις που διαπράττουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Να σημειωθεί ότι η άρση του εμπάργκο στο «Τάγμα Αζόφ» «ξεκλείδωσε» κατόπιν έντονων πιέσεων του Κιέβου με τη συμφωνία Ρεπουμπλικανών – Δημοκρατικών στο Κογκρέσο, στο πλαίσιο του «πακέτου» 50 δισ. δολαρίων για την Ουκρανία.