Στην ίδια επίσκεψή της στο Λονδίνο, προέτρεψε τους Κινέζους να δεχθούν την πρόταση του Τζο Μπάιντεν για τοποθέτηση «προστατευτικών κιγκλιδωμάτων στον στρατηγικό τους ανταγωνισμό». Παραβίασε το κινεζικό μπαλόνι τα «προστατευτικά κιγκλιδώματα»; Πολύ πιθανόν. Αλλά με σιγουριά τα ισοπέδωσε η παραχώρηση τεσσάρων φιλιππινέζικων βάσεων στους Αμερικανούς, στο μαλακό υπογάστριο της Κίνας. Οπως επίσης ο ιλιγγιώδης επανεξοπλισμός της Ιαπωνίας. Αμοιρη ευθυνών δεν είναι ούτε η ίδια η Αυστραλία, με τη συμμετοχή της στο αντικινεζικό μπλοκ της AUKUS. Αρκετά, όμως, με το παιχνίδι των ευθυνών. Το θέμα είναι αν μετά τον πόλεμο Δύσης-Ρωσίας θα σκάσει ένα πολύ πιο επικίνδυνο μέτωπο στην Απω Ανατολή. Οι Αμερικανοί επιτελάρχες απαντούν καταφατικά κι αυτό αρκεί για να μας παγώσει το αίμα.

Σε πρόσφατο υπόμνημά του, ο τετράστερος Αμερικανός στρατηγός Μάικ Μίνιχαν, επικεφαλής της Διοίκησης Αεροπορικής Κινητικότητας (Air Mobility Command), αποκάλυψε πως έχει προαίσθημα ότι το 2025 θα ξεσπάσει πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας με αφορμή την Ταϊβάν και «μακάρι να διαψευστεί». Το ίδιο «πολεμικό όνειρο» είχε δει ο ναύαρχος Φίλιπ Ντέιβιντσον, ενημερώνοντας σχετικά τη Γερουσία το 2021. Εκείνος τοποθέτησε την έναρξη του σινοαμερικανικού πολέμου στο 2026-27, ενώ ο ομόβαθμός του ναύαρχος Μάικλ Γκίλντεϊ κάλεσε τον Οκτώβριο την κυβέρνηση Μπάιντεν να μη φεισθεί κονδυλίων για τη χρηματοδότηση της πολεμικής ετοιμότητας. Τύπος και think tanks στην Αμερική («Wall Street Journal», Ινστιτούτο Brookings κ.ά.) ερμήνευσαν ως εξής τη φούρια των γαλονάδων: αφενός ο πόλεμος κινδυνεύει να γίνει αυτοεκπληρούμενη προφητεία, αφετέρου οι ΗΠΑ δεν είναι (ωιμέ) επαρκώς προετοιμασμένες και «αφετρίτου» το γνωστό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα δαιμονοποιεί το Πεκίνο για να αρμέξει περισσότερα κονδύλια από τον προϋπολογισμό. Οπως και να ’χει, καλή τύχη στην ανθρωπότητα…