Αλλά έχουν γνώσιν και οι άλλοι «φύλακες». Γεμίσαν τα κοινωνικά δίκτυα από φωτογραφίες στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Με τον π. Αντώνιο. Αλλά καλύτερο, μακράν των καλυτέρων, ήταν το βίντεο με το εγκώμιον Παπαδημούλη προς τον π. Αντώνιο. Ισως. Ηταν και η μόνη φορά που ο πάτερ είχε ένα αδιόρατο χαμόγελο και δεν κοιτούσε, όπως συνήθως, στο υπερπέραν. Το ενέπνευσε ο λόγος του Δημητρίου; Θα σας γελάσω. Μην πάει ο νους σας ότι ο Παπαδημούλης πρόσφερε στην «Κιβωτό», ως δωρεά, το πεντηκοστό διαμέρισμα που απέκτησε για να εξασφαλίσει τα παιδιά του, αλλά το βραβείο του «ευρωπαίου πολίτη». Δεν θυμάμαι τον ακριβή τίτλο της διάκρισης, αλλά ούτε και ο π. Αντώνιος θα το θυμάται, αφού κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή κάποιος τον βράβευε. Ετσι είναι τα ανθρώπινα…

Αντιπαρέρχομαι τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, περιμένοντας χαρτιά και ντοκουμέντα και απτές αποδείξεις από τη Δικαιοσύνη. Ωστόσο, θυμίζω ότι όσο πιο ψηλά ανεβάζουν κάποιους τα ΜΜΕ και στήνουν προτομές και ανδριάντες τους, δοξάζοντάς τους, τόσο πιο αποκρουστικός και φοβιστικός είναι ο κρότος της πτώσης τους από τα ίδια ΜΜΕ. Το είχα πει κάποτε και στον μακαριστό Χριστόδουλο. Οσο πιο πολύ τον ανέβαζαν τα ΜΜΕ, όταν ανέλαβε τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, τόσο έσπευσαν και τον κατασπάραξαν όταν είχε καταναλωθεί η απλότητα της συμπεριφοράς του και δεν πρόσφερε άλλους νεωτερισμούς…

Αλλά έχω μια τεράστια απορία. Γιατί άραγε ο Τσίπρας, όταν έσκασε το σκάνδαλο της «Κιβωτού», δεν έγραψε τη συνέχεια του προηγούμενου άρθρου του -για τη δωδεκάχρονη-, λέγοντάς μας «και τα παιδιά της “Κιβωτού” δικά μας είναι»! Τι; Επειδή ο π. Αντώνιος και η παπαδιά τα αποκάλεσαν δημόσια παράξενα, σκληρά και παραβατικά και με μερικά ακόμη επίθετα –μα, δεν τα αγάπησαν ποτέ;-, τους γύρισε την πλάτη ο Τσίπρας; Τηρείται περίεργη αιδήμονα σιωπή και στην Κουμουνδούρου για το ζέον ζήτημα της «Κιβωτού». Οι σύντροφοι, που έδειξαν καντάρια ευαισθησίας και ανυπόκριτου ενδιαφέροντος για «τα θύματα του Λιγνάδη», για «τα θύματα του me too», για «τα θύματα των Πετραλώνων» και εσχάτως «για ΤΟ θύμα του Κολωνού», δεν βρήκαν λέξη για «τα θύματα της Κιβωτού». Σκέπτομαι ότι επειδή ουδέν κρυπτόν υπό τον ελληνικόν ήλιον, βέβαιον είναι ότι θα λυθεί -οσονούπω- η απορία μας για τη σιωπή των συντρόφων της Κουμουνδούρου…