ΒΓΗΚΑΝ, λοιπόν, διάφορα συριζαϊκά τρολ στο Διαδίκτυο, αλλά και σε μέσα ενημέρωσης, και κατήγγειλαν -κάποιοι τρόλαραν- το κλείσιμο δρόμων και σχολείων καθώς και τη σύσταση τηλεργασίας στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

ΔΕΝ είμαστε στη Σκανδιναβία, για να ζούμε μήνες ολόκληρους σε χιονισμένο τοπίο. Ούτε το κράτος μπορεί να επενδύσει τεράστιους πόρους για να διαθέτει εκατοντάδες εκχιονιστικά ούτε οι πολίτες που ζούμε στην Αττική έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες συνθήκες.

ΑΡΑ, τι θέλουμε; Κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσουμε. Θέλουμε να επικρατεί χάος στους δρόμους; Να αποκλειστούμε από τα χιόνια; Να πηγαίνουν στο σχολείο τα παιδιά με κίνδυνο για την ασφάλειά τους;

ΘΑ πάθουμε κάτι αν κλείνουν σχολεία, καταστήματα, υπηρεσίες και γίνεται τηλεργασία δυο-τρεις ημέρες το χρόνο, όταν υπάρχει πιθανότητα να εκδηλωθούν ακραία καιρικά φαινόμενα;

ΕΙΝΑΙ κακό το κράτος να δημιουργεί μια ασπίδα προστασίας για τους πολίτες; Είναι κακό να λειτουργεί το «112» και να προειδοποιεί;

ΤΩΡΑ, μπορεί όλα αυτά να φαίνονται αυτονόητα. Ισως και κάποιες φορές κουραστικά. Αλλά, αν λειτουργούσε το «112», ίσως να είχε αποφευχθεί η εθνική τραγωδία στο Μάτι. Ισως να είχε εκκενωθεί η περιοχή. Να είχαν γλιτώσει οι συμπολίτες μας που βίωσαν τον εφιάλτη. Ισως να είχαν σωθεί 103 άνθρωποι.

ΟΠΟΤΕ, ας αφήσουμε την γκρίνια και το τρολάρισμα. Δεν είναι αστείο. Και σίγουρα δεν προσφέρονται όλα όσα συμβαίνουν για ευκαιριακή μικροκομματική αντιπολίτευση.

Η επανίδρυση της Πολιτικής Προστασίας από την κυβέρνηση είναι μια σημαντική κατάκτηση για τη χώρα. Δεν είναι θέμα κομματικό. Η χώρα και οι πολίτες έχουμε ανάγκη από μια Πολιτική Προστασία που θα λειτουργεί σωστά 24 ώρες το 24ωρο, 365 ημέρες το χρόνο.

ΤΟ σημαντικότερο είναι να λαμβάνονται προληπτικά μέτρα. Και όχι να τρέχουμε να αντιμετωπίσουμε έκτακτες καταστάσεις. Πριν από δύο χρόνια, στα βόρεια της Αττικής, έμειναν χωρίς ρεύμα για μέρες ύστερα από πτώση δέντρων λόγω της χιονόπτωσης. Πέρσι, έκλεισε η Αττική Οδός και εγκλωβίστηκαν εκατοντάδες οδηγοί.

ΦΕΤΟΣ, μέχρι στιγμής, όλα δούλεψαν ρολόι. Και αυτό όχι μόνο πρέπει να συνεχιστεί, αλλά πρέπει χρόνο με το χρόνο να δουλεύουν όλα καλύτερα. Κι ας γκρινιάζουν κάποιοι όσο θέλουν. Αυτοί, έτσι κι αλλιώς, γκρινιάζουν κάθε μέρα και για τα… πάντα όλα.