Με έργα, και όχι με λόγια. Με ανθρωπιστική, αλλά και στρατιωτική βοήθεια, καθώς και με την επιβολή βαριών κυρώσεων κατά της Μόσχας, οι οποίες έχουν επιπτώσεις όχι μόνο στους Ρώσους, αλλά και στην ίδια την Ευρώπη και τους λαούς της που πληρώνουν βαρύ οικονομικό τίμημα από τη μεγάλη ενεργειακή κρίση και την εκτίναξη της ακρίβειας και του πληθωρισμού.

ΟΙ ΟΥΚΡΑΝΟΙ, όπως και όλοι οι Ευρωπαίοι που έχουν ταχθεί στο πλευρό τους, υπερασπίζονται τη διεθνή νομιμότητα και τη δημοκρατία στην Ευρώπη. Ομως, ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι, ο οποίος προωθεί τις δίκαιες θέσεις της χώρας του, και στο πλαίσιο αυτό απευθύνεται με ομιλίες του σε διάφορα εθνικά Κοινοβούλια, υπέπεσε σε δύο ολισθήματα μιλώντας στην ελληνική και την κυπριακή Βουλή. Πρώτον, ότι με τον Ελληνοουκρανό μαχητή έβαλε στο κάδρο το «τάγμα Αζόφ», που λειτούργησε σαν βούτυρο στο ψωμί των θαυμαστών του Πούτιν και ενώ είναι γνωστές οι ευαισθησίες του ελληνικού λαού, αλλά και των Ευρωπαίων, σε θέματα που σχετίζονται με νεοναζί. Και, δεύτερον, και κυριότερο, ότι ο ίδιος ο Ζελένσκι δεν βρήκε να πει ούτε μία λέξη για την τουρκική εισβολή και την παράνομη κατοχή της Κύπρου.

ΚΑΙ ΑΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ περίπτωση υποστηρίχθηκαν διάφορες αιτιολογίες από ουκρανικής πλευράς, στο θέμα της Κύπρου δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Είναι αυτό που είπε ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης, μετά την ομιλία του Ουκρανού προέδρου, ενώπιον της Ολομέλειας της Κυπριακής Βουλής, πως τον ενόχλησε το γεγονός ότι ο Ζελένσκι δεν ανέφερε τίποτα για το Κυπριακό, ενώ η Κύπρος βιώνει εδώ και πολλές δεκαετίες όσα ζουν τώρα οι Ουκρανοί.

Μακάρι οι Κύπριοι, όταν δέχονταν την τουρκική εισβολή, να είχαν ανάλογη συμπαράσταση όπως αυτή που έχουν σήμερα οι Ουκρανοί από τη Δύση. Γιατί δεν είναι μόνο ότι σιώπησε ο Ζελένσκι. Είναι και ότι ουδέποτε είτε το ΝΑΤΟ είτε η Ε.Ε. αποφάσισαν βαριές κυρώσεις κατά της Αγκυρας, ανάλογες με αυτές που επιβάλλουν στον Πούτιν.

Η ΕΛΛΑΔΑ, όπως και η Κύπρος, βρίσκονται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, στην πλευρά του Διεθνούς Δικαίου. Απέναντι σε ισαποστάκηδες και ρωσόφιλους, δεν κλείνουν τα μάτια στα εγκλήματα πολέμου και τις θηριωδίες που διαπράττονται στην Ουκρανία και δεν αθωώνουν τους εισβολείς που σπέρνουν τον θάνατο στον άμαχο πληθυσμό. Ομως, οι Ουκρανοί, όπως και οι Δυτικοί, θα πρέπει να σκεφθούν ότι και η τουρκική εισβολή και η παράνομη κατοχή ευρωπαϊκού εδάφους θα πρέπει κάποτε να αντιμετωπιστούν. Ο πρόεδρος Ζελένσκι, που χρησιμοποίησε το σύνθημα «Ελευθερία ή θάνατος» της Ελληνικής Επανάστασης, θα πρέπει πρώτος να αντιλαμβάνεται τον πόνο και τα δίκαια των Κυπρίων.