Αλλά, ταυτόχρονα, διαπιστώνεις ότι και τα σημαντικά sites και blogs που φανατικά υποστήριξαν τον εκλογικό αγώνα του Τραμπ, επιχειρούν τώρα να «συμμαζέψουν» τα όσα δήλωνε, από Πολιτεία σε Πολιτεία, συσπειρώνοντας τους οπαδούς του. Κυρίως, εκείνες τις προεκλογικές «απειλές», που, τώρα, προκαλούν πανικό στους πολίτες.

Την προεκλογική του υπόσχεση ότι θα συνεχιστεί εντατικά «το χτίσιμο του φράκτη» στα σύνορα του Μεξικού δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα την πραγματοποιήσει. Αλλά είναι έτοιμος να εξαπολύσει και το πογκρόμ που υποσχέθηκε εναντίον των «ξένων» που πέρασαν παράνομα τα σύνορα των ΗΠΑ; Δεν θα είναι και εύκολη επιχείρηση η άμεση απέλαση των παράνομων μεταναστών που δεν είναι πουθενά καταγεγραμμένοι -ισπανόφωνοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Πιστεύω ότι ο λόγος που και οι ισπανόφωνοι ψήφισαν τον Τραμπ και όχι την Κάμαλα, η οποία εξέφραζε ελαστικότερες θέσεις στο θέμα αυτό, προσφέρεται για επιστημονική κοινωνιολογική έρευνα.

Η μετριοπαθής δήλωση στελεχών του, που κυκλοφόρησε στο τέλος της προεκλογικής καμπάνιας, ότι ο Τραμπ δεν θα δεσμεύσει τους κυβερνήτες των Πολιτειών, αλλά θα αφήσει τη διαχείριση της παράνομης μετανάστευσης στη διακριτική ευχέρειά τους, μάλλον έγινε για να μετριάσει τις αντιδράσεις που ξεσήκωσε.

Αλλά και ο υπαινιγμός του, σε αφροαμερικανικά ακροατήρια, ότι θα ακολουθήσει δεύτερη «επιλογή» σε εκείνους με «πράσινη κάρτα» που εργάζονται σε χειρωνακτικές και μεταπρατικές εργασίες, «στερώντας δουλειές από Αμερικανούς πολίτες», δύσκολα καθίσταται εφικτή. Το κόστος για την αμερικανική οικονομία θα είναι δυσβάσταχτο.

Υπάρχει μία, ακόμη, προεκλογική υπόσχεση του Τραμπ για την κατάληψη των μηχανισμών της Διοίκησης: Θα διώξει 50.000 πολίτες που τον στελεχώνουν και θα προσλάβει 50.000 οπαδούς του! Αν αυτή η υπόσχεση πραγματοποιηθεί, οι ΗΠΑ, το προπύργιο της Δημοκρατίας, σε όλο τον κόσμο, θα έχει καταρρακωθεί.

Για μένα, το καίριο δεν είναι αν ο πρόεδρος Τραμπ θα «κάνει μεγάλη την Αμερική», αλλά αν θα αποδυναμώσει το ΝΑΤΟ, διακόπτοντας ή μειώνοντας τη χρηματοδότησή του, το οποίο «προστατεύει» την Ευρώπη στρατιωτικά. Αν θα επιβάλει προστατευτικούς δασμούς στις εισαγωγές προϊόντων από την Ευρωπαϊκή Ενωση, που έχει το μεγαλύτερο μερίδιο στις εισαγωγές στις ΗΠΑ, απόφαση που θα τσακίσει την ευρωπαϊκή οικονομία. Σε όλα αυτά τα δυσάρεστα υπάρχει και κάτι που ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσει σοβαρά η «ωραία κοιμωμένη»: Θα αποκτήσει η Ευρώπη δική της αμυντική στρατιωτική ισχύ; Θα αποκτήσει σύγχρονη αμυντική βιομηχανία, για να μην εξαρτάται από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες; Θα συνειδητοποιήσει το γεωπολιτικό της πλεονέκτημα;

Ισως, τελικά, η εκλογή Τραμπ να λειτουργήσει ευεργετικά για την Ευρώπη: Να τη βγάλει από το βαθύ-επικίνδυνο- λήθαργό της!