ΤΩΡΑ, αν ο χαρακτηρισμός «συγκάλυψη» σημαίνει ότι οι πολίτες βλέπουν πραγματική συγκάλυψη ή πως έγιναν κυβερνητικά λάθη είναι κάτι που μένει να αναλυθεί σε επόμενα κύματα δημοσκοπήσεων. Ετσι κι αλλιώς, όμως, η υπόθεση των Τεμπών θα απασχολεί την κοινωνία για πολύ καιρό ακόμα, πιθανότατα και μέχρι την άνοιξη του 2027, όταν θα στηθούν οι εθνικές κάλπες. Προφανώς, με διακυμάνσεις. Αλλοτε περισσότερο, καθώς θα δημοσιοποιηθούν τα πορίσματα και θα ξεκινήσει η δίκη με δεκάδες κατηγορούμενους, και άλλοτε λιγότερο. Το ζητούμενο είναι να αποκαλυφθεί η αλήθεια πέραν πάσης αμφιβολίας και να τιμωρηθούν οι πραγματικοί υπεύθυνοι. Και αυτό είναι κάτι που το θέλουν τόσο οι πολίτες όσο και η κυβέρνηση.

ΠΑΝΤΩΣ φαντάζει δεδομένο πως όταν θα βρίσκεται το θέμα των Τεμπών στην επικαιρότητα, θα πληγώνει το προφίλ της κυβέρνησης. Και, απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, δεν μπορούν να υπάρξουν επικοινωνιακοί ελιγμοί ή κάποια πολιτική απόφαση, που θα αλλάξει δραματικά την αίσθηση της κοινωνίας.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και η κυβέρνηση θα πρέπει να απαντάει εμπεριστατωμένα και με ψυχραιμία στη μικροκομματική εργαλειοποίηση της αντιπολίτευσης. Απαιτείται να μην υπάρξουν άλλες αστοχίες και γκάφες. Από την άλλη, όμως, δεν επιτρέπεται να υπάρχουν βέρτιγκο, ηττοπάθεια ή ακόμα και… αυτομαστίγωμα με δηλώσεις όπως του Ακη Σκέρτσου, πως θα πήγαινε και εκείνος στη διαδήλωση του Συντάγματος, αν δεν ήταν πολιτικός.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ και πολύ περισσότερο η διακυβέρνηση μιας χώρας είναι μια διαρκής διαχείριση κρίσεων, μικρών και μεγάλων, δεν είναι απλά η εξουσία, ίσως, όπως φαντάζονταν κάποιοι.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ, φτάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα. Πόσο θα επηρεάσει την ψήφο των πολιτών η υπόθεση της τραγωδίας των Τεμπών; Κανείς δεν μπορεί να είναι προφήτης, για να δώσει απαντήσεις. Το κριτήριο ψήφου, όμως, αποτελεί συνάρτηση πολλών παραγόντων. Και το σημαντικότερο κριτήριο είναι το αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ν.Δ. εκπέμπουν αυτοπεποίθηση και αξιοπιστία πως μπορούν να κάνουν καλύτερη τη ζωή των πολιτών και τη θέση της χώρας.

ΕΚΕΙ ΠΡΕΠΕΙ να ρίξει όλο το βάρος η κυβέρνηση. Το Μαξίμου και οι υπουργοί οφείλουν να βάλουν κάτω τι από όσα έχουν σχεδιαστεί δεν έχει γίνει έως τώρα και τι μπορεί να υλοποιηθεί μέχρι το τέλος του 2026. Να αποφασιστούν από τώρα τα δυο, τρία, πέντε πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να υλοποιηθούν σε κάθε υπουργείο, σε κάθε τομέα και να εκτελεστούν δίχως υποχωρήσεις και χρονοκαθυστερήσεις.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ έχει αποδείξει στο παρελθόν πως μπορεί να τα καταφέρει στα δύσκολα. Μπορεί να το κάνει και τώρα. Και να αποδείξει στους πολίτες πως παραμένει η μοναδική αξιόπιστη κυβερνητική πρόταση, την οποία μπορούν να εμπιστευθούν για το αύριο.

ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ πιο απλά; Υπάρχουν δυο ενδεχόμενα. Ο ψηφοφόρος μπορεί να σκεφτεί «έκαναν λάθος στη διαχείριση των Τεμπών, αλλά λύνουν τα προβλήματά μου και αλλάζουν τη χώρα» ή «δεν φτάνει που έκαναν λάθος στη διαχείριση των Τεμπών, ούτε λύνουν τα προβλήματά μου ούτε αλλάζουν τη χώρα». Στην πρώτη περίπτωση είναι εφικτή ακόμα και η αυτοδυναμία, στη δεύτερη περίπτωση τα πράγματα για την κυβέρνηση θα είναι ζόρικα. Αρα, το ζήτημα δεν είναι οι επικοινωνιακοί χειρισμοί, αλλά οι πολιτικές που θα υλοποιηθούν. Και αυτές πρέπει να τρέξουν -εδώ και τώρα- οι υπουργοί, με ή χωρίς ανασχηματισμό.