Τον συνταγματικό κανόνα του μηδενικού ελλείμματος ή «Μαύρου Μηδέν» (Schwarze Null), που καθιερώθηκε το 2009 για να επιβάλει τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς ο κόσμος να χαλάσει.
Βάσει αυτού του κανόνα, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας απαγόρευσε πρόσφατα στην κυβέρνηση να αξιοποιήσει τα αδιάθετα κονδύλια 60 δισ. ευρώ από το έκτακτο ταμείο της πανδημίας για να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα πράσινης μετάβασης και στοχευμένες κοινωνικές παροχές, με επιδοτήσεις στο ρεύμα και το φυσικό αέριο.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Ομως η κυβέρνηση Σολτς βρήκε και φέτος τρόπο να προσπεράσει αυτή την παράλογη, νομικιστική ασφυξία. Ο φιλελεύθερος υπουργός Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ, ανακοίνωσε ότι θα κηρύξει «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», που θα επιτρέψει την κατάθεση συμπληρωματικού προϋπολογισμού για το 2023. Ετσι, θα έχει και την πίτα ολόκληρη (τρόπος του λέγειν, αφού όλος ο καβγάς γίνεται για να τη μοιράσει) και το σκύλο του Συνταγματικού Δικαστηρίου χορτάτο (τουλάχιστον στη θεωρία, αφού στην πράξη δεν θα γίνει το δικό του).
Ο Λίντνερ έγραψε στο «Χ» (πρώην Twitter) ότι η κήρυξη της κατάστασης έκτακτης ανάγκης θα γίνει στο Υπουργικό Συμβούλιο την επόμενη Τετάρτη. Ο ελιγμός θα επιτρέπει την αναδρομική «συμπλήρωση» του περσινού προϋπολογισμού κατά τρόπο ώστε να φανεί ότι οι δαπάνες θα γίνουν στο πλαίσιο της θεσμοθετημένης υγειονομικής εξαίρεσης και όχι ως γυμνή καταστρατήγηση του «ιερού» φρένου χρέους. «Δεν θα παραχθεί περισσότερο χρέος, αλλά τα κεφάλαια που ήδη χρησιμοποιήσαμε για την αντιμετώπιση της κρίσης θα τεθούν στη σωστή νομική τους βάση», διευκρίνισε ο Λίντνερ.
Στην πραγματικότητα, είναι η τέταρτη χρονιά που η γερμανική κυβέρνηση καταφεύγει σε τέτοια τρικ για να παρακάμψει τον δημοσιονομικό ζουρλομανδύα, αλλά το κουράγιο να καταργήσει το «Μαύρο Μηδέν» δεν το βρίσκει. Ο Πράσινος υπουργός Οικονομίας, Ρόμπερτ Χάμπεκ, είπε διπλωματικά ότι αυτό το πράγμα πρέπει να τελειώνει. Αλλά ποιος θα σκοτώσει τον «Μαύρο Δράκο» του Σόιμπλε;