ΑΡΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έσπασε τώρα σε δύο κομμάτια, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ του 2015 έχει γίνει πέντε κομματίδια. Και μιλάμε για κομματίδια, γιατί πολύ δύσκολα κάποιος από αυτούς τους σχηματισμούς δεν θα κινείται σε μονοψήφια ποσοστά.

ΤΕΛΙΚΑ, φταίει ο πρόεδρος Κασσελάκης; Φταίει ο «αρχηγός» Πολάκης; Ή μήπως τη συνολική ευθύνη για την αποσύνθεση της… πρώην αξιωματικής αντιπολίτευσης φέρει ο Αλέξης Τσίπρας;

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και ισχύει το τελευταίο. Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν εκείνος που ανέβασε με λαϊκισμό και τοξικότητα τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4% στο 36%, αλλά είναι ο ίδιος που πάλι με λαϊκισμό και τοξικότητα τον έριξε από το 36% στο 17% και ακόμα πιο κάτω, όπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις.

ΔΕΝ χρειάζεται να επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια. Οι πολίτες γνωρίζουν πως ο Αλέξης Τσίπρας με τις πολιτικές που ακολούθησε τόσο ως πρωθυπουργός όσο και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέτυχε παταγωδώς.

ΚΑΙ αυτό το πλήρωσαν ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ προκαταβολικά στις κάλπες του 2019, ενώ η «εξόφληση» έγινε στις φετινές διπλές εκλογές.

Ο Αλέξης Τσίπρας, όμως, δεν… σταμάτησε εκεί. Αν και παραιτήθηκε δηλώνοντας πως θα άφηνε χώρο στη νέα γενιά του ΣΥΡΙΖΑ, επιχείρησε να «χτίσει» την επόμενη μέρα του κόμματος. Τελικά, γκρέμισε και ό,τι είχε απομείνει.

ΕΤΣΙ κι αλλιώς, είχε ναρκοθετήσει τα θεμέλια του κόμματος υιοθετώντας τον τοξικό πολακισμό ως επίσημη γραμμή. Αν και του δόθηκε η ευκαιρία να κάνει στροφή διαγράφοντας τον ίδιο τον Πολάκη πέρσι τον Φεβρουάριο, τελικά, έκανε μία ακόμα «κωλοτούμπα» και τον κράτησε.

ΣΑΝ να μην έφτανε αυτό, προφανώς του φάνηκε καλή ιδέα να βάλει τρικλοποδιά στην Εφη Αχτσιόγλου, που φάνταζε ως ακλόνητο φαβορί για την ηγεσία, πουσάροντας… υπογείως τον Στέφανο Κασσελάκη.

ΜΠΟΡΕΙ να μη γνώριζε ποιος ήταν και τι μπορούσε να κάνει ο Κασσελάκης, αλλά στην ουσία εκείνη την ώρα «παρέδιδε» το κόμμα στον Πολάκη. Βλέποντας κοντόφθαλμα, θεώρησε ότι έπιασε από τα μαλλιά την ευκαιρία να «εκδικηθεί» την εσωκομματική αντιπολίτευση, χωρίς να αντιληφθεί πως έτσι δίνει το τελειωτικό «χτύπημα» για τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ.

ΤΩΡΑ πια είναι αργά. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει. Δεν υπάρχει επιστροφή. Στις ευρωεκλογές θα γραφτεί και το επίσημο τέλος στην πορεία του ως κόμματος εξουσίας. Θα γίνει και τυπικά ένα μικρό κόμμα διαμαρτυρίας, κάτι που ουσιαστικά ποτέ δεν μπόρεσε να αποτινάξει από πάνω του.