Σκεφτείτε εν έτη 2022, που η τεχνολογία έχει κάνει άλματα από το μακρινό 1969, η επιστροφή της NASA στο φεγγάρι έχει την υπογραφή τής «Αρτεμις» που είναι ένα σπονδυλωτό πρόγραμμα που χωρίζεται σε τρία μέρη. Αρχικά, το «Artemis I» φέτος, μια μη επανδρωμένη αποστολή, έχει επιφορτιστεί ώστε να ελέγξει τα συστήματα σε διαστημικό περιβάλλον και ειδικά την επιστροφή της κάψουλας στη Γη που αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση εξαιτίας των τεράστιων θερμοκρασιών που αναπτύσσονται.
Αν η πρώτη αποστολή ολοκληρωθεί επιτυχώς, θα ακολουθήσει η «Artemis II» το 2024, που θα κάνει το ίδιο ταξίδι με πλήρωμα, ελπίζοντας ότι το 2025 (σ.σ. βάλτε ένα ή δύο χρόνια αργότερα για να είστε σωστοί) η επανδρωμένη «Artemis III» -για πρώτη φορά με γυναίκα αστροναύτη- θα προσγειωθεί στην επιφάνεια της Σελήνης. Μάλιστα, για να προσεληνωθεί θα έχει δημιουργηθεί ένας διαστημικός σταθμός και από εκεί με το ειδικό όχημα οι αστροναύτες θα πάνε στη σελήνη. Με λίγα λόγια, η επιστροφή του ανθρώπου στο φεγγάρι είχε προγραμματιστεί σε 3, 4 ή 5 χρόνια από τώρα και με τα μέγιστα μέτρα ασφαλείας.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Τι από όλα τα παραπάνω είχαν συμβεί πριν από μισό αιώνα; Τίποτα. Το 1967 η πρώτη απόπειρα εκτόξευσης της αποστολής «Απόλλων» καταλήγει σε τραγικό δυστύχημα με τον θάνατο των τριών αστροναυτών στον θάλαμο ελέγχου και το 1969 ο Νιλ Αρμστρονγκ γράφει ιστορία ως ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στο φεγγάρι με το «Απόλλων 11».
Οπότε όλοι μπορείτε να καταλάβατε την τρέλα! Οπως κι αν έχει, σήμερα έχει γίνει ακόμη ένα μεγάλο βήμα για τον άνθρωπο και με σωστό και μεθοδολογικό τρόπο μπορεί να εξελιχθεί σε άλμα όταν η αποστολή της «Αρτεμις» ολοκληρωθεί με επιτυχία.
Ροή Ειδήσεων 
Ποια “αποστολή αυτοκτονίας” βρε πανάσχετε!!! Τράβα διάβασε ιστορία της αστροναυτικής! Αν συνέβαινε οτιδήποτε ανησυχητικό, το πλήρωμα θα εγκατέλειπε την προσσελήνωση. Αλλωστε τουλάχιστον δυο φορές κατά την κάθοδο πήγε να συμβεί κατι τέτοιο. Το ότι υπήρχε ρίσκο που οι σημερινοί λελέδες δεν αποδέχονται, δεν έχει καμία σχέση.