Τότε, ο Σαμαράς έδρασε με βάση το συμφέρον της πατρίδας, για αυτό όλοι αναγνωρίζουν ότι σε μια πολύ δύσκολη περίοδο κράτησε την Ελλάδα όρθια και αποδείχθηκε ένας καλός πρωθυπουργός. Ταυτόχρονα, όμως, και η παράταξη στήριξε τον Σαμαρά σε δύσκολες εποχές.

Οι επισημάνσεις του πρώην πρωθυπουργού στο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, όπως κάθε δημόσια παρέμβασή του, έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, όμως πολλά έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια.

Δεν είναι μόνο η Ν.Δ. που συμμάχησε με το ΠΑΣΟΚ ή τη ΔΗΜ.ΑΡ. για να κυβερνήσει τη χώρα. Αμέσως μετά, η «ριζοσπαστική αριστερά» του Τσίπρα επέλεξε ως κυβερνητικό εταίρο τους ακραίους ΑΝ.ΕΛ. του Πάνου Καμμένου.

Το πολιτικό σκηνικό αναδιατάσσεται, οι πολίτες που έζησαν τις μνημονιακές κυβερνήσεις δεν δίνουν πια την ίδια σημασία, όπως συνέβαινε την περίοδο του ’80 και του ’90, σε ετικέτες όπως «Δεξιά ή Αριστερά», αλλά μετρούν ποιος μπορεί να πάει τη χώρα μπροστά και ποιος όχι.

Για το λόγο αυτό, ακόμα και σήμερα προοδευτικοί πολίτες που δεν ήταν παραδοσιακοί ψηφοφόροι της Ν.Δ. μνημονεύουν με σεβασμό την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, ενώ οι ίδιοι θυμούνται με τρόμο ότι η Ελλάδα με τους ανεύθυνους χειρισμούς της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου βρέθηκε ένα βήμα πριν από το Grexit.

Υπό μια έννοια η σημερινή πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη οφείλεται και στην τότε τολμηρή επιλογή του Σαμαρά, ή και κατ’ ανάγκη, λόγω των συνθηκών, να ανοίξει τις πύλες της παράταξης σε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ.

Μετά τον κυβερνητικό σχηματισμό του 2012 ήταν πολύ πιο εύκολο για τον Μητσοτάκη να έχει στο πλευρό του τον Κυριάκο Πιερρακάκη, ο οποίος ενδεχομένως να ψήφισε για πρώτη φορά Νέα Δημοκρατία το 2019, ή να επιλέξει στελέχη από τον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς για να στελεχώσουν καίριες κυβερνητικές θέσεις.

Η Ελλάδα αλλάζει, η οικονομία γυρίζει σελίδα, πλέον διαπιστώνουμε ότι στην αγορά εργασίας υπάρχει έλλειμμα προσωπικού, γιατί οι νέοι δεν ενδιαφέρονται απλώς για ένα «μεροκάματο» όπως συνέβαινε την περίοδο των Μνημονίων, αλλά βάζουν μπροστά την καριέρα τους και θέτουν απαιτήσεις για αξιοπρεπείς μισθούς και καλές συνθήκες εργασίας.

Και οι επιχειρήσεις αλλάζουν. Οσες επενδύουν στο ανθρώπινο δυναμικό τους και στην ανάπτυξη των εργασιών τους θα έχουν τύχη την επόμενη μέρα, οι υπόλοιπες θα φυτοζωούν.

Οι νέες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες απαιτούν αντίστοιχες προσαρμογές. Η Νέα Δημοκρατία παραμένει η μεγάλη φιλελεύθερη κεντροδεξιά παράταξη της χώρας. Οσοι κλαυθμηρίζουν για έλλειψη καθαρότητας είναι αυτοί που κατεξοχήν πολέμησαν την κυβέρνηση Σαμαρά και στη συνέχεια χειροκροτούσαν το δίδυμο Τσίπρα-Καμμένου, και μάλιστα εκ δεξιών.

Σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο, ο Μητσοτάκης προχωρά με βάση το δόγμα της προόδου και όχι με τους δογματισμούς του παρελθόντος. Στη Γαλλία, η Κεντροδεξιά εξαφανίστηκε γιατί έμεινε προσκολλημένη στο χθες, αλλά και γιατί την απορρόφησε ο φιλελεύθερος Μακρόν, ο οποίος καταλαμβάνοντας το χώρο του Κέντρου στη συνέχεια απορρόφησε και την Κεντροαριστερά των Σοσιαλιστών.

Οσο πιο γερά εδραιώνεται η Νέα Δημοκρατία στο χώρο του Κέντρου τόσο πιο φωτεινό θα είναι το μέλλον της. Εάν δεν το κάνει, θα βρεθεί κάποιος άλλος σχηματισμός που θα το επιχειρήσει.

Οσο για τις δεξιές πολιτικές, με την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής εισβολής στον Εβρο, αλλά και με τις αμυντικές συνεργασίες με Γαλλία και ΗΠΑ όλοι αντιλαμβάνονται ότι κάποια πράγματα στη Νέα Δημοκρατία δεν αλλάζουν ούτε κατά μία μοίρα.