Αλλά πώς να μη διαθέτει τέτοιους πόρους; Ιδιωτικό… ιδιωτικότατο πανεπιστήμιο, από ιδρύσεως του το 1636, με 250.000 αποφοίτους, συγκεντρώνει κάθε χρόνο μερικές δεκάδες εκατομμύρια σε χορηγίες.

Πολλοί φοιτητές του κληροδότησαν την περιουσία τους στο Πανεπιστήμιο, ενώ οι επενδύσεις του, από το 1990, αποφέρουν ένα τεράστιο εισόδημα, μέρος των οποίων δίνονται ως υποτροφίες στους άριστους. Το να σε δεχθούν να φοιτήσεις στο Χάρβαρντ -κάθε χρόνο εισάγονται περί τους 1.600 προπτυχιακούς- δεν είναι απλά η είσοδος «εις των ιδεών την πόλη» αλλά και κατά πάσα πιθανότητα η απαρχή μιας επιτυχημένης καριέρας με τις ευεργετικές επιπτώσεις της.

Χρειάστηκε να κάνω αυτήν εισαγωγή, ειδικά, όταν με χαρά διάβασα πώς επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ήταν ο καλλιτέχνης Μιθριδάτης, παρά τη διαβεβαίωση του προέδρου ότι η αποδοχή της πρότασης του συνιστά ενίσχυση του κόμματος με προσωπικότητες, αλλά ο καθηγητής αναπληρωτής Οθων Ηλιόπουλος, κλινικός ογκολόγος, ο οποίος εργάζεται στο Χάρβαρντ και τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται με την πρόληψη του καρκίνου. Υποθέτω, όλο και κάποιο ερευνητικό πρόγραμμα θα «τρέχει», σε ένα από τα δεκάδες εργαστήρια του πανεπιστημίου. Δεν θα χρειαζόταν να ζητήσει ποτέ από το αμερικανικό Δημόσιο να συνδράμει το πρόγραμμά του, όταν το συνολικό ποσό που διατίθεται από το ιδιωτικό Χάρβαρντ για έρευνα ξεπερνά τον προϋπολογισμό ενός ελληνικού μη παραγωγικού υπουργείου.

Ομολογώ ότι περίμενα, εναγωνίως, την πρώτη δήλωση του αναπληρωτή καθηγητή Ηλιόπουλου. Πώς μπορούν τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας όχι να γίνουν Χάρβαρντ -τέτοιο εγχείρημα θα χρειαζόταν εκπαιδευτική παράδοση, συνολική αυστηρή αξιολόγηση, μεγάλες επενδύσεις στην ποιότητα-, αλλά τουλάχιστον να αναφερθεί σε μερικά αυτονόητα στα διεθνή πανεπιστήμια. Π.χ. μπαίνει φοιτητής στο campus χωρίς να επιδείξει ή να «κτυπήσει» κάρτα, με κωδικό και φωτογραφία του, στην είσοδο; Το πανεπιστήμιο φυλάσσεται με 24ωρη φύλαξη; Μπορεί ένας φοιτητής να πάρει μπογιά και να εκφραστεί πάνω σε τοίχο, στο πανεπιστημιακό campus, γράφοντας π.χ. «μπάτσοι, γουρούνια δολοφόνοι»; Σε πόσα λεπτά θα έχει συλληφθεί; Μπαίνουν φοιτητές αιφνιδίως εκεί που συνεδριάζουν οι καθηγητές και τους διακόπτουν; Κτίζουν  πόρτες γραφείων; Αν μια ομάδα, επειδή δεν γουστάρει ανάρτηση καθηγήτριας στο FB, απαιτεί την αποχώρησή της από την αίθουσα; Αν φοιτητής κάνει ΕΝΑ μόνον από τα προηγούμενα, παραμένει στο πανεπιστήμιο ή αποπέμπεται με συνοπτικές πειθαρχικές διαδικασίες; Α! Και να μην ξεχάσω: Η διαδικασία πρόσληψης ενός καθηγητή γίνεται όπως στην Ελλάδα;

Αυτά περίμενα από τον κ. Ηλιόπουλο στον οποίο το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ έκανε την τιμή να περιλάβει στο ιατρικό προσωπικό του. Αντ’ αυτών διάβασα την πρώτη δήλωσή του: κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Υποθέτω, γιατί δεν πρόκειται πλέον να επιστρέψει στο Χάρβαρντ. Η ενασχόλησή του στη Βουλή με θέματα περίθαλψης που θα αναλύει ο κ. Πολάκης ή εκπαίδευσης από τον κ. Φίλη θα τον καλύπτει. Ο κ. Ηλιόπουλος δεν πρόκειται να μας εκπλήξει. Εχει ήδη ενταχθεί στη χορεία των Γαβρόγλου!