ΑΚΟΜΑ και κάποιος που -έτσι κι αλλιώς- θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, πώς την ακούει αυτή τη δήλωση; Την πιστεύει; Πλάκα κάνουμε;

ΑΝΤΕ πάλι μία από τα ίδια. Ειλικρινά, δεν έχει βαρεθεί να επαναλαμβάνει τον εαυτό του; Ας γυρίσουμε κάποια χρόνια πίσω. Πάσχα 2014. Τι έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας; «Ο Γολγοθάς του Μνημονίου είναι μια σταύρωση χωρίς ανάσταση. Η ανάσταση θα έρθει όταν νικήσουμε το φόβο και ανατρέψουμε το Μνημόνιο». Ναι, αυτά έλεγε.

ΤΟ τι έκανε είναι γνωστό. Να μην τα επαναλαμβάνουμε. Το βιώσαμε. Πονέσαμε. Πληρώσαμε. Και τι είπε μετά; Πως είχε… αυταπάτες. Ναι, αλλά δεν γίνεται να έχει συνέχεια και για όλα αυταπάτες. Δεν γίνεται να πουλάει την ίδια πραμάτεια και να πιστεύει ότι θα βρίσκει πάντα πρόθυμους αγοραστές.

ΣΤΗΝ ουσία, και το 2015 δεν ήταν αυταπάτη, αλλά πολιτική απάτη. Σκέτη κοροϊδία. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα.

ΕΙΝΑΙ κουραστικό. Στην αρχή, θα έσκιζε τα Μνημόνια. Μετά, θα έσκιζε την πανδημία. Τώρα, δεσμεύεται να σκίσει την ακρίβεια. Και πάλι με ένα νόμο και ένα άρθρο.

ΕΧΕΙ βρει την καραμέλα. Θα μειώσει τον ΦΠΑ και τους ΕΦΚ. Προφανώς θεωρεί «λεπτομέρεια» πως τον ΦΠΑ και τους ΕΦΚ τους είχε αυξήσει η κυβέρνηση στην οποία ήταν ο ίδιος πρωθυπουργός. Αλλά, τέλος πάντων, ας πούμε ότι δεν το θυμάται αυτό.

ΠΑΕΙ και δίνει συνέντευξη στο STAR. Και του λέει η Μάρα Ζαχαρέα πως και στην Πορτογαλία μείωσαν τον ΦΠΑ, αλλά δεν είδαν αποτέλεσμα, πως και εκεί η ακρίβεια «τρώει» τα εισοδήματα και οι πολίτες διαμαρτύρονται. Και τι απαντάει ο Αλέξης Τσίπρας; «Δεν είμαι γνώστης για το τι συμβαίνει στην Πορτογαλία»!

ΣΟΒΑΡΑ; Αν πραγματικά δεν γνωρίζει, τότε αυτό είναι επικίνδυνο. Αν μας κοροϊδεύει, είναι επίσης επικίνδυνο. Είναι δυνατόν να φέρνει συνέχεια ως παράδειγμα τις σοσιαλιστικές κυβερνήσεις της Ιβηρικής και να μην έχει μελετήσει τα αποτελέσματα των πολιτικών τους; Πάλι πλάκα κάνουμε.

ΕΧΕΙ γίνει κουραστικό αυτό το «σκίσιμο» κάθε προβλήματος. Προφανώς και δεν θα αλλάξει τροπάριο. Γι’ αυτό και θα χάσει στις εκλογές.

Η πραγματικότητα είναι ζόρικη. Ναι, η ακρίβεια στα τρόφιμα είναι προκλητική και εξοργιστική. Αλλά δεν πρόκειται να καταπολεμηθεί με ωραία τσιτάτα και «ηρωικές» δεσμεύσεις. Δεν υπάρχουν φαντασιακές λύσεις. Η ζόρικη πραγματικότητα αντιμετωπίζεται με ρεαλισμό.