Αν αρχίσει να το σκέφτεται χάνοντας χρόνο στο ρολόι, το στρατήγημα έχει ήδη αποδώσει. Αν αρνηθεί ακαριαία, τότε δηλώνει σιωπηρά ότι παίζει για νίκη κι επομένως θα αγχωθεί. Αν δεχτεί την ισοπαλία, απλώς πετύχαμε το στόχο μας άκοπα – είναι πια αδύνατον να χάσουμε την παρτίδα.

Ο μισός πόντος («νούλα» στη σκακιστική διάλεκτο) μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμος στην πορεία ενός τουρνουά. Εννοείται ότι αυτή την τακτική την αποφεύγουμε, αν χρειαζόμαστε οπωσδήποτε νίκη. Ως ηγέτης της χώρας που ελέγχει την Παγκόσμια Ομοσπονδία Σκακιού (FIDE), ο Βλαντιμίρ Πούτιν απηύθυνε μια τέτοια ψυχολογική πρόταση «νούλας» την Πέμπτη.

Κάλεσε τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους να καθίσουν στο τραπέζι της παγκόσμιας αναδιανομής μαζί με τη Ρωσία και τις υπόλοιπες δυνάμεις του νέου «πολυπολικού κόσμου». Δεν τις κατονόμασε σκόπιμα. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι αναφερόταν στην Κίνα και την Ινδία, ενδεχομένως και σε άλλους συμμάχους ή δυνάμει συμμάχους της Μόσχας, που δεν ανήκουν ψυχή τε και σώματι στο δυτικό μπλοκ (Βραζιλία, Ιράν, in extremis ακόμη και την Τουρκία, κρίνοντας από το εγκώμιο με αστερίσκους που έπλεξε στον Ερντογάν).

Ο Κίσινγκερ θα αποδεχόταν ασμένως τη ρωσική πρόταση «νούλας», αλλά το αμερικανικό κατεστημένο είναι βέβαιο ότι -στην παρούσα φάση τουλάχιστον- την απορρίπτει. Οι σαστισμένοι Ευρωπαίοι θα διχαστούν ακόμη περισσότερο, ρίχνοντας όλα τους τα πιόνια και τα κομμάτια στην επίθεση κατ’ εντολή του μπαρμπα-Σαμ, με αποτέλεσμα να προκαλέσουν (ενεργειακές και όχι μόνο…) αδυναμίες στην παράταξή τους.

Iδανικά, οι ασυντόνιστοι εταίροι του «μη δυτικού» μπλοκ θα συσπειρωθούν περισσότερο γύρω από τη ρωσική «πρόταση λογικής», όπως την αποκάλεσε ο Πούτιν, τείνοντας κλάδο ελαίας για τα πυρηνικά και περιορίζοντας τις βλέψεις του στην Ουκρανία. Ηταν ομολογουμένως μια ευφυής κίνηση, που αποκλείεται αφ’ εαυτή να τον βλάψει, ακόμη κι αν αποβεί άκαρπη.