Ακριβώς αυτόν τον υπαρξιακό φόβο των μικρών χωρών που απειλούνται να συνθλιβούν ανάμεσα στα βουβάλια (ή και να μεταβληθούν σε πυρηνικά ερείπια ως χώρες «πρώτης γραμμής») εξέφρασε συγκροτημένα και με θαρραλέα επιχειρήματα η πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας, Τζασίντα Αρντερν.

Σε μια πολύκροτη ομιλία στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας τόνισε πως ο κόσμος μας έχει γίνει «ένα μάτσο χάλια» (a bloody mess), προσθέτοντας όμως ότι «πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω από την ακραία πόλωση και τη μετατροπή των συγκρούσεων σε άσπρο-μαύρο».

Η Νεοζηλανδή πρωθυπουργός κατήγγειλε μεν απερίφραστα τον «ηθικά χρεοκοπημένο» πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, παίρνοντας ωστόσο ξεκάθαρη θέση ενάντια στη χαλύβδωση των αντίπαλων συμμαχιών τόσο στην Ευρώπη όσο και κυρίως στην περιοχή της, τον Ινδο-ειρηνικό. «Σε καμία περίπτωση», τόνισε, «ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν πρέπει να πάρει μορφή σύγκρουσης ανάμεσα στη δημοκρατία και στον αυταρχισμό ή να εξελιχθεί σε ολοκληρωτική αντιπαράθεση Ρωσίας-Δύσης, γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει». Είναι προφανές ότι η γραμμή της Αρντερν έρχεται σε αντίθεση με τη μανιχαϊστική λογική του ΝΑΤΟ, που άνοιξε για πρώτη φορά στρατηγικό μέτωπο και με την Κίνα.

Ειδικά σε αυτό το ζήτημα, η Νεοζηλανδή πρωθυπουργός έδειξε μεγάλη ευαισθησία, ξεκαθαρίζοντας ότι η ενισχυμένη δραστηριότητα της Κίνας στην περιοχή για την εξυπηρέτηση των γεωστρατηγικών της συμφερόντων δεν εμποδίζει τη Νέα Ζηλανδία να διατηρεί κοινά οικονομικά συμφέροντα και να επιδιώκει τη συνεργασία μαζί της. Αφήνοντας αιχμές κατά των πολεμοχαρών συμμάχων της (ΗΠΑ, Βρετανία), η Αρντερν τόνισε ακόμη ότι τα κράτη δεν πρέπει να επικεντρώνονται μυωπικά σε ζητήματα στρατιωτικής ασφάλειας, χάνοντας τη μείζονα απειλή της κλιματικής αλλαγής και της εύθραυστης οικονομίας. Φωνή βοώντος στον Ειρηνικό…