Ο έλεγχος των «λεσχών» των φιλάθλων είναι απαραίτητος όταν οι διάφορες «θύρες» έχουν μεταλλαχθεί σε γιάφκες χουλιγκανισμού, όπως αναγκαία είναι και η λειτουργία καμερών που θα καλύπτουν όλο το γήπεδο, ακόμα και τους διαδρόμους των αποδυτηρίων, όπου πολλές φορές στήνονται επεισόδια με συμμετοχή παραγόντων.
Σε αυτή την προσπάθεια το κράτος αναλαμβάνει το μεγαλύτερο βάρος για να αντιμετωπισθεί το φαινόμενο της γηπεδικής βίας, όμως οι σύλλογοι που έχουν τεράστιες ευθύνες για το χουλιγκανισμό δεν μπορούν να σφυρίζουν αδιάφορα.
Την προηγούμενη εβδομάδα σε έναν αγώνα μπάσκετ της Euroleague ένας οπαδός, που μάλιστα είχε θέση σε διακεκριμένη ζώνη δίπλα ακριβώς από το παρκέ, προχώρησε σε ρατσιστικές ύβρεις κατά ενός Γάλλου διαιτητή. Το συμβάν καταγράφηκε στο φύλλο αγώνα και προς τιμήν του ο σύλλογος εντόπισε τον ρατσιστή οπαδό τον οποίο απέβαλε διά παντός από το γήπεδο, ενώ και η Ευρωλίγκα αποφάσισε τον ισόβιο αποκλεισμό του από κάθε δραστηριότητα της διοργάνωσης.
Αλήθεια, θα συνέβαινε το ίδιο σε μια εγχώρια διοργάνωση, χωρίς τη φοβέρα των πειθαρχικών κυρώσεων από τους διεθνείς αθλητικούς φορείς; Ακόμα και εάν θεωρήσουμε, καλή τη πίστει, ότι όλες οι διοικήσεις των συλλόγων θα εντόπιζαν και θα απομάκρυναν από τις τάξεις των ομάδων τους τους ρατσιστές οπαδούς σε έναν αγώνα πρωταθλήματος, το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι γιατί οι σύλλογοι δεν έχουν κώδικες συμπεριφοράς για τους φιλάθλους τους.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Ο «Ελεύθερος Τύπος», στο φύλλο της Κυριακής, δημοσίευσε ρεπορτάζ σχετικά με τις ποινές που επιβάλλουν οι αγγλικές ομάδες ποδοσφαίρου σε όσους παραβιάζουν κανόνες καλής συμπεριφοράς.
Το ποινολόγιο ξεκινά από γραπτή προειδοποίηση και φτάνει μέχρι τον ισόβιο αποκλεισμό. Για παράδειγμα, η μέθη εντός γηπέδου ή η άρνηση ενός φιλάθλου να ακολουθήσει τις οδηγίες των υπευθύνων ασφαλείας μπορεί να προκαλέσει μία γραπτή προειδοποίηση. Η επανάληψη αυτής της συμπεριφοράς ή η επιθετική γλώσσα μπορεί να επισύρει τον αποκλεισμό των οπαδών έως και δύο σεζόν. Για βαρύτερα αδικήματα όπως η κατοχή καπνογόνων ή οι φθορές σε γήπεδα οι αγγλικές ομάδες αποβάλλουν διά παντός τους ταραξίες.
Οι ελληνικές ομάδες «κανακεύουν» τους οργανωμένους, ανέχονται το απέραντο υβρεολόγιο και δεν τιμωρούν χούλιγκαν που σπάνε ακόμα και τα καρεκλάκια εντός έδρας!
Για αυτό και τα μέτρα κατά της βίας πρέπει να επεκταθούν στις ΠΑΕ και ΚΑΕ, που θα είναι υποχρεωμένες να τηρήσουν κώδικες συμπεριφοράς και να έχουν την κύρια ευθύνη για την απομάκρυνση των ταραξιών και τη διασφάλιση της ηρεμίας στα γήπεδα.
Εργο ζωής για τον Γιάννη Σμαραγδή
Πέρασε μέσα από πολλές περιπέτειες και δυσκολίες λόγω της πανδημίας, αλλά επιτέλους ξεκίνησαν τα γυρίσματα για το έργο ζωής του Γιάννη Σμαραγδή, την κινηματογραφική ταινία «Καποδίστριας». Οι πρώτες σκηνές γυρίσθηκαν στη Μονή της Καισαριανής και σε ελληνικά τοπία, ενώ ο Γιάννης Σμαραγδής υπολογίζει ότι η ταινία θα βρίσκεται στις οθόνες το φθινόπωρο του 2024. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του μεγαλύτερου Ελληνα πολιτικού και πρώτου κυβερνήτη μετά την απελευθέρωση από τους Οθωμανούς. Ο Καποδίστριας διέπρεψε ως Ευρωπαίος διπλωμάτης, συνέβαλε στην ανεξαρτησία της Ελβετίας και της Ελλάδας αλλά και στη διάσωση της Γαλλίας από το διαμελισμό μετά την ήττα του Ναπολέοντα. Ο Σμαραγδής είναι απόλυτα αφοσιωμένος στα γυρίσματα της ταινίας, την οποία αφιερώνει και στην αλησμόνητη σύζυγό του, Ελένη. Ευχόμαστε τα καλύτερα!