Η μία ήταν αυτή που έθεσε ο δημοσιογράφος του «Ε.Τ.» Αγγελος Αγγελίδης για τις κοινωνικές ανισότητες και η άλλη αυτή που διατύπωσε ο συνάδελφος Κώστας Παπαχλιμίτζος για το δημογραφικό. Λοιπόν, αν εξαιρέσουμε τις απαντήσεις για τις παρακολουθήσεις και την εκλογολογία, οτιδήποτε άλλο ειπώθηκε αυτό το Σαββατοκύριακο στη ΔΕΘ από τον πρωθυπουργό, από τη νέα αύξηση του κατώτατου μισθού μέχρι την πολιτική για τη στέγαση των νέων, ήταν σαν να απαντούσε για τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων και για την αντιμετώπιση του δημογραφικού.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Μπορεί ένα ζευγάρι σήμερα να αποφασίσει να κάνει δεύτερο ή τρίτο παιδί αν ο ένας από τους δύο δεν δουλεύει; Μπορεί μια γυναίκα σήμερα να νιώσει ασφαλής ότι δεν θα μείνει πίσω στην καριέρα της αν δεν ξέρει σίγουρα πως θα δεχθούν το παιδί της στον παιδικό σταθμό, άρα δεν θα χρειαστεί εκείνη να γυρίσει στο σπίτι; Μπορεί ένας νέος άνθρωπος να νιώσει ότι θα καταφέρει να αγοράσει το δικό του σπίτι όταν ο μισθός του τελειώνει πριν τελειώσει ο μήνας; Μπορεί ένας συνταξιούχος να ζει αξιοπρεπώς και να μπορεί να πληρώσει τα φάρμακά του χωρίς να χρειάζεται τη βοήθεια των παιδιών του; Μπορεί μια ομάδα ταλαντούχων ατόμων, ανεξαρτήτως ηλικίας, να στήσει μια νέα εταιρία χωρίς να φοβάται ότι θα βάλει συνέταιρο το κράτος; Μπορεί η οικογένεια ενός φοιτητή να αντεπεξέλθει στα έξοδα της φοίτησης σε άλλη πόλη; Μπορεί μια 55χρονη που έμεινε άνεργη στα χρόνια του Μνημονίου ή της υγειονομικής κρίσης να ξαναμπεί στην αγορά εργασίας και να διεκδικήσει αμοιβή ανάλογη με την εμπειρία της;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που φοβίζουν, προβληματίζουν και τελικά απογοητεύουν τους ανθρώπους. Η ανεργία και οι χαμηλοί μισθοί είναι πίσω από την υπογεννητικότητα, διότι στον 21ο αιώνα δεν αρκεί να κάνεις παιδιά, πρέπει να ξέρεις ότι θα καταφέρεις να τα μεγαλώσεις και να τα σπουδάσεις για να έχουν μια καλύτερη και ποιοτικότερη ζωή από την προηγούμενη γενιά. Η ανεργία και οι χαμηλοί μισθοί διευρύνουν το χάσμα μεταξύ των τάξεων, μετατρέποντας το άλμα προς τα μπροστά σε ένα εν δυνάμει άλμα στο κενό. Οταν λοιπόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης απάντησε ότι «η μεγαλύτερη ανισότητα σήμερα στη χώρα είναι η ανεργία», έλεγε την αλήθεια. Οπως αλήθεια λένε και οι δείκτες που δείχνουν στην Ελλάδα τη μεγαλύτερη αποκλιμάκωση ανεργίας από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα και αυτό είναι κάτι που πρέπει να συνεχιστεί και να ενισχυθεί με τη δημιουργία νέων, καλοπληρωμένων θέσεων εργασίας.
Το πακέτο των 5,5 δισ. που ανακοινώθηκε από το βήμα της ΔΕΘ είναι μετρημένο και κοστολογημένο. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι δεν αποτελεί ένα πυροτέχνημα για να λάμψει προεκλογικά και να σβήσει άδοξα μετεκλογικά, αλλά γίνεται γέφυρα που ενώνει όσα έχουν ήδη υλοποιηθεί με εκείνα που θα ακολουθήσουν.