Η πολιτική φτώχεια φέρνει γκρίνια, η κατάρρευση οδηγεί τις καταστάσεις στα όρια της ιλαροτραγωδίας. Οι εσωκομματικές διεργασίες στον ΣΥΡΙΖΑ για την ανάδειξη νέας ηγεσίας ξεκίνησαν με συντροφικά μαχαιρώματα, μπόλικη αφέλεια, υποψηφιότητες με στιλ γκροτέσκο και έλλειμμα πολιτικού κεφαλαίου.
Λογικό, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε μέσα από την κοινωνική αγανάκτηση που είχε προκαλέσει η οικονομική κατάρρευση, κέρδισε τις εκλογές το 2015 και λίγους μήνες αργότερα έφερε τη χώρα ένα βήμα πριν από την άβυσσο του Grexit, ενώ από το 2019 και μετά ξέμεινε από αφήγημα, επιχειρήματα και κυρίως επαφή με την κοινωνία.
Η Εφη Αχτσιόγλου, που θεωρείται φαβορί για να διαδεχθεί τον Αλέξη Τσίπρα, αν και προβληματισμό προκάλεσε η τοποθέτηση Μπίστη υπέρ της, εξέφρασε την έκπληξή της που κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε αντιληφθεί πόσο σημαντική για την κοινωνία ήταν η κυβερνητική σταθερότητα.
Μα πώς να το αντιληφθούν, όταν το βασικό δόγμα που υπηρετούσαν στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν πως η κανονικότητα αποτελεί εχθρό για την Αριστερά; Χρειαζόταν ιδιαίτερη πολιτική έρευνα για να συνειδητοποιήσουν στην Κουμουνδούρου ότι οι πολίτες, μετά τους τυχοδιωκτισμούς του 2015, την ασχετοσύνη της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. και τη φορολογική εξόντωση, αναζητούσαν έναν πρωθυπουργό και μία κυβέρνηση που θα λειτουργούσαν με βασικό κριτήριο την κοινή λογική στην οικονομία και την κοινωνία;
Ο συνυποψήφιος Νίκος Παππάς, για τον οποίο πιστεύουμε ότι οι ψηφοφόροι του κόμματος θα τον επιβραβεύσουν με ένα καθαρό 13%, αριθμός που τον ακολουθεί μετά την απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου, απευθυνόμενος προς τον Ευκλείδη αλλά και την Εφη τόνισε ότι δεν θα συνέβαινε τίποτα εάν αντί για 37 δισ. «μαξιλάρι» άφηναν 30 δισ., αλλά με λιγότερους φόρους. Μόνο που το «μαξιλάρι» ήταν απαίτηση των δανειστών, καθώς θεωρούσαν αναξιόπιστη την κυβέρνηση Τσίπρα, και σχηματίσθηκε κυρίως από δάνεια και συγκέντρωση των ταμειακών διαθεσίμων όλων των δημόσιων φορέων σε ένα λογαριασμό της Τραπέζης της Ελλάδος, και η υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης έφερε την ιδεολογική σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ.
H «κομμουνιστική απειλή» στις ΗΠΑ
Ο Τσακαλώτος δεν απάντησε στις αιχμές, το βρετανικό φλέγμα επιτάσσει ψυχραιμία όταν στις λεμβοδρομίες του Κέμπριτζ ο πηδαλιούχος χαράσσει πορεία, όμως ο ίδιος επέμεινε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιμείνει στις αρχές ενός αριστερού κόμματος σε αντίθεση με την Αχτσιόγλου, που είπε πως δεν πρέπει να διακρίνονται διαφορές μεταξύ Κέντρου και Αριστεράς.
Ευτυχώς που μεσολάβησε η υποψηφιότητα Τζουμάκα αναβιώνοντας φιγούρες της δεκαετίας του ’80, ακολούθησε ο δημόσιος διαπληκτισμός του Πολάκη με τον διευθυντή της «Αυγής», η παρέμβαση του Καρανίκα υπέρ του Σφακιανού βουλευτή και η παραίτηση Σπίρτζη από την Πολιτική Επιτροπή για να αντιληφθούν όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ ότι η κατάσταση είναι σοβαρή. Και ακόμα έχουμε αρκετές ημέρες καύσωνα μπροστά μας.
Το ξεχωριστό Κέντρο Υγείας Ιστιαίας
Μια προσωπική ιατρική περιπέτεια με οδήγησε στο Κέντρο Υγείας Ιστιαίας, το προκεχωρημένο φυλάκιο περίθαλψης για τους κατοίκους και επισκέπτες της Βόρειας Ευβοίας. Από την πρώτη στιγμή που έφτασα στο Κέντρο το πρωτόκολλο υποδοχής και φροντίδας λειτούργησε στην εντέλεια.
Ιατροί και νοσηλευτές διαπίστωσαν το πρόβλημα, έκαναν σωστή διάγνωση, συσκέφθηκαν για τη σωστή αντιμετώπισή του, παρείχαν την κατάλληλη αγωγή και συνταγογράφησαν τα απαραίτητα φάρμακα. Ολα αυτά ενώ εξυπηρετούσαν ταυτόχρονα αρκετούς ασθενείς με ευγένεια και προσοχή.
Η ομαδικότητα του προσωπικού καλύπτει σοβαρές ελλείψεις και συνολικά το Κέντρο Υγείας Ιστιαίας, αναγνωρίζοντας την ευθύνη που έχει ως η πιο απομακρυσμένη ιατρική μονάδα στην Εύβοια, λειτουργεί με βάση τον ασθενή και μόνο.
Ο υπουργός Υγείας, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, που επιμένει στην «ασθενοκεντρική» λειτουργία του ΕΣΥ, καλό είναι να δει τι συμβαίνει στο Κ.Υ. Ιστιαίας, και κυρίως να οργανώσει την κάλυψη των αναγκών ώστε να λειτουργούν όλες οι ειδικότητες χωρίς μετάβαση σε Χαλκίδα ή Αθήνα και οι Πρωτοβάθμιες Μονάδες να γίνουν ξεχωριστά ιατρικά και νοσηλευτικά «κάστρα».