Αν πιστέψουμε τους ομιλητές της αντιπολίτευσης κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού η Ελλάδα έχει φτωχοποιηθεί, η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα καταστροφής, η κοινωνία αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις αλλεπάλληλες οικονομικές κρίσεις.

Χθες το βρετανικό περιοδικό Economist κατέταξε την Ελλάδα στην πρώτη θέση μεταξύ 35 χωρών σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις της στην οικονομία αξιολογώντας τους ρυθμούς ανάπτυξης, τον πληθωρισμό, το εύρος πληθωρισμού (δηλαδή το καλάθι του νοικοκυριού), την πορεία του χρηματιστηρίου και τις θέσεις εργασίας.

Τι είναι τελικά η Ελλάδα; Μια φτωχοποιημένη χώρα ή μια παγκόσμια πρωταθλήτρια; Το δίλημμα δεν είναι μεταξύ μισοάδειου ή μισογεμάτου ποτηριού, αλλά ανάμεσα σε δύο εντελώς αντίθετες θέσεις. Η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στο ρυθμό αύξησης του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος και στη μείωση του δημοσίου χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Αλήθεια είναι επίσης ότι ένα τμήμα του πληθυσμού τα βγάζει δύσκολα πέρα, λόγω της ακρίβειας και των χαμηλών εισοδημάτων. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν η Ελλάδα πέρασε μία πρωτοφανή οικονομική κρίση την περίοδο των Μνημονίων χάνοντας το 25% του ΑΕΠ της. Ομως η πορεία ανόδου δεν μπορεί να αμφισβητηθεί και οι αριθμοί που ευημερούν δεν είναι «βιτρίνα», οδηγούν σε καλύτερες κοινωνικές συνθήκες για τους πολίτες.

Για παράδειγμα, η μείωση της ανεργίας κατά οχτώ ποσοστιαίες μονάδες μέσα σε τέσσερα χρόνια δεν είναι ένας απλός δείκτης, ένας αριθμός που «ευημερεί», αλλά αφορά 400.000 ανέργους που βρήκαν δουλειά.

Κοινωνικές ανισότητες υπάρχουν, οι οποίες αμβλύνονται όσο αυξάνεται η απασχόληση, οι εύκολες και μάλλον τυποποιημένες κραυγές της αντιπολίτευσης για το αντίθετο δεν έχουν βάση.

Το πρόβλημα θα υπάρξει όταν πάψουν να ευημερούν οι αριθμοί. Το ζήσαμε άλλωστε με δραματικό τρόπο όταν η οικονομία βρισκόταν σε ύφεση, η ανεργία ανέβαινε, τα ελλείμματα έτρεχαν με ρυθμούς άνω του 5%.

Επίσης η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΠΑΣΟΚ να υποβαθμίσουν την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας με το επιχείρημα ότι με αυτό τον τρόπο «δεν θα γεμίσει το καλάθι του νοικοκυριού», είναι αφελές. Το καλάθι των οικογενειακών προϋπολογισμών ήταν άδειο όταν η αξιοπιστία της Ελλάδας βρισκόταν στο ναδίρ και τα ομόλογα «πεταμένα» στα επενδυτικά «σκουπίδια» των οίκων αξιολόγησης. Τότε όλοι αντιλαμβάνονταν ότι η οικονομία βρισκόταν σε κακό χάλι και η χώρα έστεκε ένα βήμα πριν από τον γκρεμό του Grexit, όπως συνέβη το καλοκαίρι του 2015.

Η επενδυτική βαθμίδα φέρνει καλύτερους όρους δανεισμού για την οικονομία και κυρίως νέα κεφάλαια που μετουσιώνονται σε νέες δουλειές.

Κανείς δεν θέλει να ξαναζήσει τους εφιάλτες των Μνημονίων, οι κινδυνολογίες δεν έχουν βάση, όπως δεν χωρούν και ωραιοποιήσεις.

Προβλήματα όπως η ακρίβεια σε τρόφιμα και στέγη είναι υπαρκτά και απαιτούν διαρκείς παρεμβάσεις. Ωστόσο μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, τις πληρώσαμε ακριβά στο πρόσφατο παρελθόν, ενώ η Ελλάδα δεν βρίσκεται μόνη της στον πλανήτη οικονομία. Αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζει όλη η Ευρώπη και όπως φαίνεται και από την έρευνα του Economist, μάλλον τα πηγαίνουμε καλύτερα από πολλές άλλες χώρες.

Αλλωστε, δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η Ελλάδα ήταν πρώτο θέμα παγκοσμίως όχι για τις καλές της επιδόσεις στην οικονομία, αλλά ως μία χώρα που είχε χρεοκοπήσει και ήταν το «μαύρο πρόβατο» της ευρωζώνης.