Τρεις εβδομάδες μετά το χάλκινο στο Παρίσι, ο Εμμανουήλ Καραλής έγραψε και πάλι ιστορία. Ομως, δεν είναι το απίστευτο ταλέντο του ούτε οι νίκες και τα έπαθλα αυτά που τον κάνουν ξεχωριστό και τόσο αγαπητό. Είναι το φωτεινό πρόσωπο και το γέλιο του που κάνουν την Ελλάδα να υποκλίνεται μπροστά του, είναι η προσωπικότητά του που λειτουργεί ως αντίδοτο στην εθνική μας γκρίνια και μιζέρια. Θέλει πολλή ψυχή και δύναμη να μετατρέπεις ό,τι αγγίζεις σε χρυσάφι. Ειδικά όταν κάποιοι έχουν προσπαθήσει στο παρελθόν να σε γονατίσουν.

Η ιστορία του είναι πια γνωστή, αλλά πρέπει να τη λέμε και να την ξαναλέμε, για να μην ξεχνάμε. Ο πατέρας του είναι από την Ηλεία, η μητέρα του από την Ουγκάντα. Αθλητές και οι δύο γονείς του, αθλήτρια στο έπταθλο η αδελφή του. Ομως, για κάποιους από τους συμμαθητές τους ήταν μια οικογένεια που δεν είχε θέση στην ελληνική κοινωνία και τα παιδιά τους «έπρεπε να γυρίσουν εκεί από όπου ήρθαν». Δέχθηκαν την πρώτη ρατσιστική επίθεση στο Δημοτικό, έκλαιγαν αγκαλιά σε ένα παγκάκι, αλλά η αγάπη και η στήριξη της οικογένειάς τους έκαναν τα αδέλφια ακόμα πιο δυνατά. Τα ζόρια και το μπούλινγκ δεν σταμάτησαν, βέβαια. Αρκεί να θυμηθούμε πως ο Μανόλο δέχθηκε τις πιο ανατριχιαστικές ρατσιστικές επιθέσεις από γνωστό προπονητή μέσα στο ΟΑΚΑ. Αλλά αποφάσισε να μιλήσει αψηφώντας το κόστος, έστω και αν κάποια στιγμή το πλήρωσε.

Ολα αυτά συν ένας σοβαρός τραυματισμός το 2022 τον ανάγκασαν για λίγο να αποσυρθεί. «Δεν προσπάθησα να γίνω πιο δυνατός. Αναγκάστηκα να το κάνω», εξηγούσε λίγο αργότερα ο ίδιος. Επαθε κρίση πανικού, βυθίστηκε στο άγχος και την κατάθλιψη. Και εκεί συνειδητοποίησε πως πρέπει να επικεντρωθεί στην ψυχική του υγεία. Να κάνει, όπως είπε, ένα βήμα πίσω, για να ξαναβρεί το χαμόγελό του. Και όχι απλώς το βρήκε, αλλά επέστρεψε και σάρωσε στις μεγαλύτερες αθλητικές διοργανώσεις. Παγκόσμιο, ευρωπαϊκό, Ολυμπιακοί Αγώνες, νέα πανελλήνια ρεκόρ.

Το μεγαλείο του νεαρού Καραλή ήταν ότι βγήκε μπροστά και μίλησε για όσα έζησε και ανέχθηκε μέχρι που αποφάσισε πως δεν θα τα ανέχεται άλλο. Μίλησε δημοσίως για θέματα ψυχικής υγείας, δίνοντας θάρρος και δύναμη σε συναθλητές του, αλλά και σε πολλά νέα παιδιά που υποφέρουν βουβά επειδή φοβούνται τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα.

Το βράδυ μετά την κατάκτηση του ολυμπιακού μεταλλίου έλεγε στην κάμερα της ΕΡΤ: «Ολα αυτά που έχω περάσει με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι τώρα. Ενας δυνατός άνθρωπος, ένας άνθρωπος που πλέον έχει αυτοπεποίθηση και ένας τρίτος ολυμπιονίκης». Ενα παιδί-θαύμα έγινε άνθρωπος-θαύμα. Αν αυτό δεν είναι το μεγαλύτερο ρεκόρ όλων των εποχών, τότε ποιο είναι;