Είμαστε 30 χρόνια πίσω, στο 1994, και ο 40χρονος ισλαμιστής περιβάλλεται από μια άλω αθωότητας κι ελπίδας. Το κατεστημένο είναι εναντίον του κι αυτό συγκινεί τον Ιμάμογλου, μολονότι προέρχεται από κοσμική οικογένεια.

«Ο Ερντογάν βρισκόταν μόνο λίγους μήνες στη δημαρχία. Θυμάμαι ότι παρήγγειλε κεφτεδάκια και δεν του πήρε λεφτά. Αυτόν το λογαριασμό δεν θα τον πληρώσει ποτέ όσο ζει», είπε σιβυλλικά ο Ιμάμογλου λίγο πριν από τη νέα, μεγάλη του νίκη. Για λόγους που όλοι καταλαβαίνουμε, έχει μεγαλύτερο ειδικό βάρος από τις προηγούμενες.

Παρά την προσωπική τους βεντέτα, ο Ερντογάν και ο Ιμάμογλου έχουν πολλά κοινά. Κατάγονται από τη Μαύρη Θάλασσα (από την Ριζούντα ο Ταγίπ, από την Τραπεζούντα ο Εκρέμ), υπήρξαν δεινοί ποδοσφαιριστές στα νιάτα τους και αντιμετώπισαν τη Δικαιοσύνη όταν θέλησαν να κατακτήσουν την Κωνσταντινούπολη. Την πραγματική πρωτεύουσα της Τουρκίας, σκαλοπάτι προς την Αγκυρα.

Πολλοί προεξοφλούν τη νίκη του Ιμάμογλου στις προεδρικές εκλογές του 2028 -αν φυσικά καταφέρει να πείσει τον επίσης δημοφιλή δήμαρχο της Αγκυρας, Μανσούρ Γιαβάς, και τον πρόεδρο του CHP, Oζγκιούρ Οζέλ, να μην είναι εκείνοι που θα τερματίσουν 26 χρόνια ισλαμικής κυριαρχίας στην Τουρκία.

Ας παρακολουθήσουμε το θέαμα χωρίς να μας ξεγελούν τα χαμόγελα και οι ποντιακές λύρες του δημάρχου. Οταν -και εάν- φτάσει η στιγμή να εγκατασταθεί στο προεδρικό μέγαρο, θα διαπιστώσουμε πως η πολιτική του στα ελληνοτουρκικά δεν διαφέρει σε τίποτα από εκείνη του προκατόχου του και όλου του συμπλέγματος εξουσίας, που υπηρετεί την αναβίωση της τουρκικής επιρροής σε Νοτιοανατολική Μεσόγειο, Βαλκάνια, Αφρική, Κεντρική Ασία. Αυτά είναι μεγέθη που ξεπερνάνε τις πολίτικες κουζίνες.