ΜΕΣΑ στις επόμενες ημέρες θα ανακοινωθούν οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης, που σύμφωνα με το ρεπορτάζ θα επιφέρουν μειώσεις έως 50% στις τραπεζικές χρεώσεις και θα πιέσουν προς τη μείωση του spread στα επιτόκια καταθέσεων – χορηγήσεων.

ΤΗΝ ίδια ώρα, όμως, που συζητάμε για τα τραπεζικά επιτόκια, το κράτος συνεχίζει να επιβαρύνει όσους οφείλουν σε εφορία και Ταμεία με υπέρογκες χρεώσεις. Το ετήσιο επιτόκιο στις ρυθμίσεις χρεών βρίσκεται στο 5,5%, ενώ η προσαύξηση μιας ληξιπρόθεσμης οφειλής τρέχει με ετήσιο επιτόκιο 8,5%, αρκετά υψηλότερο και από τον τραπεζικό δανεισμό.

ΟΙ προσαυξήσεις μαζί με τα πρόστιμα εκτινάσσουν τα χρέη των οφειλετών σε δυσθεώρητα ύψη και σε αρκετές περιπτώσεις ξεπερνούν και το αρχικό κεφάλαιο της οφειλής. Αυτό δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα τόσο στα δημόσια ταμεία όσο και στην πραγματική οικονομία, καθώς δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Οι οφειλέτες δεν μπορούν να ενταχθούν στις ρυθμίσεις των 12 και 24 δόσεων. Ακόμα κι αν ενταχθούν, μετά από λίγους μήνες δεν μπορούν να τις αποπληρώσουν, καθώς συγχρόνως πρέπει να καταβάλουν τις τρέχουσες πληρωμές σε εφορία και Ταμεία.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ; Κάθε μήνα αυξάνονται οι συνολικές οφειλές επιχειρήσεων και επαγγελματιών προς το κράτος. Τα στοιχεία προκαλούν σοκ. Το σύνολο χρεών προς τα Ταμεία, που έχουν μεταφερθεί στο Κέντρο Είσπραξης Αναγκαστικών Οφειλών, φτάνει στα 48,8 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα 29,6 δισ. ευρώ είναι οι κύριες οφειλές και 19,2 δισ. ευρώ οι προσαυξήσεις. Στην εφορία τα χρέη φτάνουν στα 110 δισ. ευρώ, από αυτά το 30% είναι πρόστιμα, ενώ μόλις 3,7 δισ. ευρώ βρίσκονται σε ρύθμιση.

ΤΟ τελευταίο διάστημα, επιτέλους, κάτι κινείται στον εξωδικαστικό μηχανισμό. Εως τα τέλη Νοεμβρίου έχουν γίνει 27.538 ρυθμίσεις για οφειλές ύψους 9,1 δισ. ευρώ προς τις τράπεζες και το κράτος. Τα αποτελέσματα είναι θετικά, αλλά απέχουν πολύ από το να δοθεί πραγματική ανάσα στην αγορά.

ΜΕ τον ρυθμό που αυξάνονται τα χρέη προς εφορία και Ταμεία, δεν θα αργήσουν πολύ να ξεπεράσουν και τα 200 δισ. ευρώ. Αυτό το ιδιωτικό χρέος προς το κράτος θα αποτελεί μια «βόμβα» για την πραγματική οικονομία. Η κυβέρνηση οφείλει να μελετήσει επισταμένα το πρόβλημα και να δώσει λύσεις. Κάποια στιγμή το κράτος πρέπει να κάνει ένα ξεκαθάρισμα. Να αποφασίσει ποια από αυτά τα χρέη μπορούν να εισπραχθούν και, αν θέλει, να τα εισπράξει. Μπορεί να απαιτείται μια γενναία ρύθμιση πολλών δόσεων. Αυτό που σίγουρα χρειάζεται είναι να υπάρξει σημαντική μείωση στους τόκους των προσαυξήσεων, αλλά και στο επιτόκιο των ρυθμίσεων, ώστε και το κράτος να αποκτήσει έξτρα έσοδα, αλλά και η πραγματική οικονομία να αναπνεύσει.