Καλή η αυτοκριτική, αρκεί να είναι ειλικρινής. Και ο Αλέξης Τσίπρας θέλησε να ξεπεράσει εύκολα το γεγονός ότι επί των ημερών του η χώρα βρέθηκε ένα βήμα έξω από το ευρώ, αλλά και ότι στελέχη της κυβέρνησής του μεθόδευσαν το διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες και τη σκευωρία της υπόθεσης Νοβάρτις.

Μιλώντας στο Συνέδριο της «Καθημερινής» για τα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης, ο τέως πρωθυπουργός είπε ότι ούτε μία στιγμή δεν πέρασε από το μυαλό του να διαπραγματευθεί τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ευρώ.

Δεν λέει την αλήθεια ο κ. Τσίπρας. Ποιος ήταν που έλεγε ότι το νόμισμα δεν είναι φετίχ; Ποιος ζήτησε από τον Πούτιν βοήθεια για να τυπώσει δραχμές, όπως αποκάλυψε στη βιογραφία του ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ;

Ο Τσίπρας έπαιξε τη χώρα στα ζάρια κάνοντας το χατίρι της παρέας του Σόιμπλε, που περίμενε τους «χρήσιμους ηλίθιους» της «περήφανης διαπραγμάτευσης» για να υλοποιήσει το σχέδιο της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη.

Εάν ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, δεν απειλούσε ότι σε περίπτωση Grexit θα παραιτείτο και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, δεν κινητοποιούσε τις δυνάμεις της ΕΚΤ, ο Τσίπρας δεν θα έκανε την περίφημη πια, διεθνώς, κωλοτούμπα μετά το «όχι» του δημοψηφίσματος.

Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ρωτήθηκε για τα θέματα στα οποία θα μπορούσε να πράξει διαφορετικά τώρα, χαρακτήρισε «ατυχείς» τους χειρισμούς στις υποθέσεις Νοβάρτις και τηλεοπτικών αδειών, αν και υπήρχαν εκ μέρους της κυβέρνησής του καλές προθέσεις.

Και πάλι δεν τα λέει καλά ο κ. Τσίπρας. Δεν ήταν ατυχείς οι δύο συγκεκριμένες υποθέσεις, αλλά δόλιες. Στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θέλησε να ελέγξει τα Μέσα Ενημέρωσης. «Στρατολόγησε» κάποιο Ινστιτούτο Φλωρεντίας για να γνωματεύσει ότι η ελληνική αγορά σηκώνει μόνο τέσσερις άδειες, ενώ έβαλε τον εργολάβο δημοσίων έργων να αποκτήσει τη μία από αυτές με ενέχυρο τα βοσκοτόπια της Ιθάκης. Οι μεθοδεύσεις αυτές προκάλεσαν την καταδίκη του Νίκου Παππά, που είχε την ευθύνη του διαγωνισμού, με 13-0 από το Ειδικό Δικαστήριο.

Και στη σκευωρία Νοβάρτις δεν σημειώθηκε ατυχία, αντιθέτως όλα έγιναν βάσει σχεδίου. Κρεμάστηκαν στα μανταλάκια 11 κορυφαίοι πολιτικοί με ανύπαρκτα στοιχεία, όπως αποδείχθηκε από τη Δικαιοσύνη, που αρχειοθέτησε όλες τις ψεύτικες καταγγελίες των «κουκουλοφόρων» μαρτύρων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλησε να ελέγξει τους αρμούς της εξουσίας, να ποδηγετήσει τα Μέσα Ενημέρωσης και να θέσει υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης τη Δικαιοσύνη. Για αυτό άλλωστε καταδικάστηκε στις εκλογές από τον ελληνικό λαό, που πλήρωσε ακριβά όχι μόνο τις «ατυχίες» αλλά και τη διάλυση της μεσαίας τάξης από το τρίτο Μνημόνιο.

Ο Τσίπρας συμπεριέλαβε στα τρία επιτεύγματά του την έξοδο από το Μνημόνιο, όμως δεν δήλωσε ότι ο ίδιος υπέγραψε το καλοκαίρι του 2015 μια σειρά επώδυνων μέτρων αλλά και εξευτελιστικών αποφάσεων, όπως η μεταφορά όλης της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο, όπου οι δανειστές έχουν τον έλεγχο. Τα άλλα δύο, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών, όπου κανείς δεν έχει αντιληφθεί ακόμα τι κέρδισε η Ελλάδα, και η εντιμότητα της κυβέρνησής του, όταν δύο μέλη της έχουν καταδικασθεί από το Ειδικό Δικαστήριο. Οι αυταπάτες εξακολουθούν να είναι το αδύνατο σημείο του κ. Τσίπρα.