Το πολιτικό αδιέξοδο και η σκληρή λιτότητα στην πιο διχασμένη γωνιά του Ηνωμένου Βασιλείου γεννούν κοινωνική αναταραχή και εν έτει 2024. Οχι μόνο με εθνικιστικό, αλλά και με οικονομικό υπόβαθρο. Την προηγούμενη Πέμπτη κατέβηκαν σε απεργία στο Μπέλφαστ και άλλες πόλεις 170.000 εργαζόμενοι στα σχολεία, στις μεταφορές, στην Υγεία (με εξαίρεση τα έκτακτα περιστατικά) και στο σύνολο του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ζητώντας το αυτονόητο. Να αυξηθούν επιτέλους οι, εδώ και χρόνια καθηλωμένοι, μισθοί τους.

Μια «λεζάντα» της εικόνας δίνει το «Politico»: «Πρώτα κατέρρευσε η κυβέρνηση. Υστερα η λιτότητα άρχισε να δαγκώνει. Τώρα οι πρόωρες εκλογές πάνε για αναβολή και δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι κατεβαίνουν σε απεργίες». Αυτή είναι η σημερινή Βόρεια Ιρλανδία, μια περιφέρεια σε πολιτικό αδιέξοδο, με περικοπές στο Δημόσιο και τον κόσμο της εργασίας στα κάγκελα. Ούτε οι υπουργοί στο Λονδίνο ούτε το τοπικό Δημοκρατικό Κόμμα των Ενωτικών (DUP) δείχνουν διατεθειμένοι να κάνουν τους συμβιβασμούς που πρέπει, ώστε να αποκατασταθεί η ομαλότητα.

Εφόσον δεν αλλάξει κάτι μέσα το επόμενο 12μηνο (που είναι το πιθανότερο), τότε οι Εργατικοί του Κιρ Στάρμερ θα κληρονομήσουν έναν ακόμη μπελά στους τόσους που θα τους αφήσουν οι Συντηρητικοί του Ρίσι Σούνακ.

Οπως υπογραμμίζει το «Politico», η Βόρεια Ιρλανδία παραμένει ουσιαστικά ακυβέρνητη μετά τις εκλογές του Μαΐου 2022, που ανέδειξαν πρώτο κόμμα το Σιν Φέιν. Ετσι την κυβερνούν στην πραγματικότητα οι κακοπληρωμένοι και δυσαρεστημένοι υπάλληλοι της Δημόσιας Διοίκησης, υπερβαίνοντας τα υλικά και ψυχικά τους αποθέματα.

Μπορεί το «Νέο Βορειοϊρλανδικό Ζήτημα» να μην έχει την ίδια βαρύτητα με τη Γάζα, την Ουκρανία, την οικονομικοπολιτική κρίση στη Γερμανία. Ισως αποδειχθεί όμως μια από τις αδιόρατες σταγόνες που ξεχειλίζουν το ποτήρι χωρίς να το καταλάβει κανείς.