Στη δεκαετία του ’90 αποτελούσε κοινό μυστικό ότι σε αρκετές τουριστικές περιοχές οι επαγγελματίες χρέωναν με διαφορετικές τιμές τις υπηρεσίες τους ανάλογα με το εάν ο πελάτης ήταν Ελληνας ή τουρίστας.

«Φασολάκια ξου» έγραφε στο δελτίο παραγγελίας ο σερβιτόρος για να ανεβάσει την τιμή ο εστιάτορας, επειδή ο άτυχος πελάτης ήταν ξένος και θα άντεχε να πληρώσει το καπέλο.

Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά, οι τιμές είναι ίδιες σε γενικές γραμμές, εξαιρούνται τα τουριστικά πακέτα που πωλούνται με τιμές χονδρικής στο εξωτερικό, όλοι πληρώνουν τα ίδια ποσά. Μόνο που η μεγάλη αύξηση του τουρισμού, μία ευεργετική εξέλιξη για την πορεία της οικονομίας, έχει ως παρενέργεια τη διατήρηση των υψηλών τιμών σε εστίαση, κατοικίες και διαμονή.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, οι τουριστικές εισπράξεις στο ενδεκάμηνο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου ξεπέρασαν τα 22,1 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό υψηλότερο κατά 2,2 δισ. σε σχέση με όλο το 2019, δηλαδή τη χρονιά-ρεκόρ του κλάδου.

Και ακόμα δεν έχουν υπολογισθεί τα έσοδα του Δεκεμβρίου που μπορεί να προσθέσουν άλλα 600-700 εκατομμύρια ευρώ στον τελικό λογαριασμό.

Η Αθήνα πλέον θεωρείται δωδεκάμηνος προορισμός, στον ίδιο δρόμο κινείται η Θεσσαλονίκη, ενώ ισχυρή άνοδο της κίνησης εκτός περιόδου αιχμής καταγράφουν πόλεις όπως τα Ιωάννινα και το Ηράκλειο.

Οι αυξημένες αφίξεις τουριστών ανεβάζουν τη ζήτηση για βασικά καταναλωτικά είδη, ενώ οι πλατφόρμες βραχυχρόνιων τουριστικών μισθώσεων απορροφούν υψηλό αριθμό διαμερισμάτων, με αποτέλεσμα οι διαθέσιμες κατοικίες για ενοικίαση να είναι περιορισμένες και με τις τιμές προς τα πάνω.

Για αυτό και εξετάζεται θετικά η πρόταση της ΠΟΜΙΔΑ να έχουν τριετή απαλλαγή φόρων οι ιδιοκτήτες που διέθεσαν τα ακίνητά τους το 2023 στις πλατφόρμες τύπου Airbnb και προτίθενται να τα ενοικιάσουν για τα επόμενα τρία χρόνια.

Ευτυχώς ο τουρισμός πηγαίνει καλά και παρασύρει ανοδικά την οικονομία. Το πρόβλημα είναι πως ταυτόχρονα διατηρεί υψηλά τις τιμές κατοικιών και υπηρεσιών, επομένως χρειάζονται «αντισταθμιστικές» πρωτοβουλίες ώστε τα οφέλη να είναι για όλους. Και για τους «ξου» και για εμάς.

Ο σεβασμός του δημόσιου χώρου

Ο πιο γρήγορος και εύκολος τρόπος για να αξιολογήσει ένας δημότης την ικανότητα της δημοτικής Αρχής είναι εάν γίνεται σεβαστός ο δημόσιος χώρος από καταστηματάρχες ή από οδηγούς Ι.Χ. που παρκάρουν όπου βρουν. Εκεί θα κριθούν όλοι οι δήμαρχοι και εκεί υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρόν για τους πολίτες. Το «κίνημα της πετσέτας» έφερε αποτελέσματα, όπως φάνηκε από το νέο σύστημα παραχώρησης αιγιαλών ώστε να περιορισθούν οι παρανομίες. Τώρα χρειαζόμαστε το «κίνημα του πεζοδρομίου», ώστε να μπορούν όλοι, και ιδίως οι άνθρωποι με κινητικά ή άλλα προβλήματα, να περπατούν χωρίς να βρίσκουν μπροστά τους τραπεζάκια καφέ, καφάσια, μπλοκαρισμένες από Ι.Χ. μπάρες αναπήρων ή άλλο εμπόδιο. Ο σεβασμός του δημόσιου χώρου δεν είναι πολυτέλεια αλλά υποχρέωση όλων. Η ευθύνη των δημάρχων, ιδίως του Λεκανοπεδίου, είναι μεγάλη και κάθε παρανομία πρέπει να τιμωρείται, ειδάλλως θα τιμωρηθούν από τους δημότες στις επόμενες εκλογές.