Δεν θα απαντήσουμε, φυσικά, σήμερα σε ένα τέτοιο ερώτημα. Θα εξετάσουμε όμως κάποιες επιμέρους πτυχές που θα μπορούσαν να το εμπλουτίσουν.
Ας δούμε πρώτα τα έξι νέα μέλη των BRICS («τούβλων» σε πιστή μετάφραση), που προστίθενται στο κλαμπ από 1ης/1/2024. Σαουδική Αραβία, Ιράν, Αίγυπτος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (πολλή Μέση Ανατολή), Αιθιοπία (ολίγον αφρικανικό Κέρας) και Αργεντινή (το νούμερο 2 της Νότιας Αμερικής). Μεταξύ τους δεν έχουν και πολλά κοινά, αλλά κρύβουν ενδιαφέρουσες ιστορίες.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Π.χ. μέχρι πρότινος η σουνιτική Σαουδική Αραβία και το σιιτικό Ιράν ήταν ορκισμένοι εχθροί, αλλά κατάφεραν να τα βρουν ύστερα από μεσολάβηση της Κίνας. Η οποία, δίχως υπερβολή, περηφανεύεται για το δικό της Καμπ Ντέιβιντ, όπως οι ΗΠΑ το 1978 με Αίγυπτο-Ισραήλ. Επίσης, πρόσφατα, η Ινδία υπέγραψε εμπορική συμφωνία με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για διεξαγωγή των διμερών τους συναλλαγών σε ρουπίες και ντιρχάμ, αφήνοντας στην άκρη το δολάριο.
Kατά τη Νοτιοαφρικανή αναλύτρια Σανούσα Ναϊντού, τα έξι νέα μέλη έχουν τόσο μεγάλο μερίδιο στη διεθνή αγορά ενέργειας, ώστε το καινούργιο σχήμα θα μπορούσε να ονομαστεί… BRICS+ΟPEC. Για την Κίνα, που δεν έχει δικό της πετρέλαιο και αέριο και βασίζεται στη Ρωσία, η ένταξη του Ιράν και της Σ. Αραβίας είναι χαράς ευαγγέλιο.
Για να επιστρέψουμε στο αρχικό ερώτημα, το επόμενο ζήτημα που θα τεθεί στο τραπέζι των BRICS μετά τη διεύρυνση θα είναι η δημιουργία κοινού νομίσματος – κάτι που ακούγεται σαν casus belli για τις ΗΠΑ. Οι περισσότεροι δεν έχουν την ίδια βιασύνη με τη Βραζιλία, αλλά αρκεί μόνο τα καθιερώσουν τα εθνικά τους νομίσματα στις «ενδοομιλικές» συναλλαγές, για να θορυβήσουν τον μπαρμπα-Σαμ.