Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Τα στατιστικά στοιχεία που αποκαλύπτει έρευνα της ΔιαΝΕΟσις δείχνουν μια εντυπωσιακή συρρίκνωση των εν ενεργεία αυτοτελώς ασφαλισμένων στον ΟΓΑ. Αν τα δούμε μάλιστα στο πέρασμα του χρόνου, η εικόνα γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρη: Οι γεννηθέντες το 1950 ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ είναι 17.442, οι γεννηθέντες το 1960 είναι 18.824, το 1970 μειώθηκαν σε 15.787, το 1980 έπεσαν στους 8.396, το 1990 στους 2.022 και το 1997 στους 32! «Αυτοί οι 32 κατ’ επάγγελμα αγρότες, με τις εισφορές τους, θα κληθούν να χρηματοδοτήσουν ένα Ταμείο το οποίο συμπεριλαμβάνει με τον ένα ή άλλο τρόπο πάνω από 500.000 «δικαιούχους»», σημειώνει ο πρώην βουλευτής και υπουργός και πάντα δημοσιογράφος Πέτρος Ευθυμίου, επικεφαλής της εξαιρετικής δημοσιογραφικής έρευνας για λογαριασμό του Οργανισμού.

Αν και η έρευνα έχει τίτλο «Νέοι Επιχειρηματικοί Συνεταιρισμοί στην Ελλάδα» και στόχο την παρουσίαση ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης και ευημερίας της ελληνικής υπαίθρου, εντούτοις η εμπεριστατωμένη καταγραφή που κάνει στο «παλιό που πέθανε» είναι ένα σπουδαίο μάθημα προς αποφυγή που θα έπρεπε να διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία. Οπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, μετά την υποχρεωτική, από το Μνημόνιο, δημιουργία του Εθνικού Μητρώου, από τους 6.700 ελληνικούς αγροτικούς συνεταιρισμούς που εμφανίζονταν ενεργοί το 2010, απέμειναν σήμερα λιγότεροι από το 10%!. Οι υπόλοιποι είτε δεν πληρούσαν τις απαραίτητες προϋποθέσεις είτε ήταν συνεταιρισμοί-φαντάσματα. Αλλά όλες αυτές τις δεκαετίες υπήρχαν και χρηματοδοτούνταν στο πλαίσιο της γνωστής, πελατειακής συναλλαγής του Δημοσίου με πάσης φύσεως κρατικοδίαιτους φορείς και οργανισμούς.

Σήμερα όμως τι γίνεται; Πώς αντιμετωπίζεται αυτή η απαραίτητη εκκαθάριση που οδηγεί εκ των πραγμάτων στη συρρίκνωση; Η ελπίδα έρχεται από την ποιοτική διαφορά που σημειώνεται στους νέους αγρότες, σημειώνει ο Πέτρος Ευθυμίου. Και αυτό επειδή όσοι αποφασίζουν να επιστρέψουν στη γη το κάνουν είτε με καινοτόμες αγροτικές επιχειρήσεις είτε μέσω clusters είτε με νέου τύπου συνεταιρισμούς. Στην έρευνα παρουσιάζονται, μεταξύ άλλων, συνεταιρισμοί που άλλαξαν πορεία, όπως ο Αγροτικός Γαλακτοκομικός Συνεταιρισμός Καλαβρύτων, νέου τύπου συνεταιρισμοί όπως το ΘΕΣγάλα ή ο ΠΗΓΑΣΟΣ, συνεντεύξεις με παραγωγούς από τους Σκορδοπαραγωγούς της Νέας Βύσσας και από το Συνεταιρισμό Βουβαλοτρόφων Ελλάδας κ.ά.

Στις 110 σελίδες της δημοσιογραφικής έρευνας υπάρχει χώρος για όλα: για το στείρο παρελθόν και για ένα ίσως πιο εύφορο μέλλον.

Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου