Οι Τραμπ και Βανς επιπλήχθηκαν από ηγέτες της Δύσης αλλά και από τους ίδιους τους Ρεπουμπλικανούς στις ΗΠΑ για έλλειψη διπλωματικού τακτ και επίδειξη αγένειας, απαιτώντας από τον Ζελένσκι προκλητικά να ευχαριστήσει τις ΗΠΑ (κάτι που το έκανε τελευταία 33 φορές) για την προηγούμενη υποστήριξή τους. Το ερώτημα, όμως, που απασχολεί από εδώ και στο εξής είναι πώς μπορεί να εξελιχθεί η κατάσταση; Ποια είναι τα πιθανά σενάρια;

1. Ο Ζελένσκι κάνει πίσω και ζητάει συγγνώμη

Είναι μάλλον δύσκολο. Σύμφωνα με αυτή την επιλογή, ο Τραμπ και ο Πούτιν διαπραγματεύονται μια ειρηνευτική συμφωνία σε βάρος της Ουκρανίας. Ο Ζελένσκι αισθάνεται υποχρεωμένος να αποδεχθεί τη συμφωνία Πούτιν-Τραμπ λόγω του υπολογισμού του ότι η Ουκρανία δεν μπορεί να συνεχίσει να πολεμά τη Ρωσία μόνη της.

Ο Πούτιν δεν έχει τηρήσει τους όρους άλλων ειρηνευτικών συμφωνιών που έχει κάνει, συνεπώς φαίνεται αμφίβολο ότι θα τηρήσει και αυτήν. Αν δεν το κάνει, ο Τραμπ θα φανεί αδύναμος και ανόητος. Αλλά ακόμη και αν ο Πούτιν τη σεβαστεί, τότε ο Τραμπ θα φανεί αδύναμος που έχει αναγκάσει την Ουκρανία να συνθηκολογήσει με τον Πούτιν. Αλλοι σύμμαχοι των ΗΠΑ δεν θα εμπιστεύονται πλέον τον Τραμπ. Κάποιοι θα προσπαθήσουν να ενωθούν σε μοντέλο ευρωπαϊκής πολιτικο-στρατιωτικής συμμαχίας χωρίς τις ΗΠΑ. Αλλοι μπορεί να προσπαθήσουν να κατευνάσουν τον Πούτιν.

-Παρά την αντιπαράθεση στο Οβάλ Γραφείο, ο Ζελένσκι εκτιμά ότι η σχέση με τον Τραμπ θα μπορούσε να διασωθεί και παραδέχθηκε ότι η καταπολέμηση της Ρωσίας «θα είναι δύσκολη» χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ.

2. Ο Τραμπ τερματίζει την υποστήριξη στην Ουκρανία.

Η ευρωπαϊκή επιλογή

Οι ευρωπαϊκές και άλλες φιλοδυτικές κυβερνήσεις συνεχίζουν την υποστήριξή τους στο Κίεβο. Η Ουκρανία θα υποφέρει από τις συνεχιζόμενες μάχες ειδικά στο Ντόνετσκ (αλλά και η Ρωσία). Αν η Ευρώπη μπορεί να βοηθήσει την Ουκρανία να έρθει σε μια αξιοπρεπή αντιπαράθεση με τη Ρωσία, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα μοιάζουν με υπεύθυνους πολιτικούς, ενώ ο Τραμπ θα εμφανιστεί απλώς άσχετος. Αν ο πόλεμος, είτε συνεχιστεί είτε τελειώσει με όρους δυσμενείς για την Ουκρανία, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα θεωρηθούν ότι έχουν τουλάχιστον προσπαθήσει να βοηθήσουν την Ουκρανία, ενώ η κυβέρνηση Τραμπ δεν το έκανε. Πάντως, η Ευρώπη μέσα από ένα υπολογίσιμο σχέδιο στρατιωτικής συνδρομής και εγγυήσεων, μπορεί να στηρίξει για υπολογίσιμο χρονικό διάστημα την Ουκρανία ως ευρωπαϊκή χώρα.

3. Η ευρωπαϊκή στήριξη αποδεικνύεται αδύναμη.

 Ενδεχόμενο διάλυσης του ΝΑΤΟ

Αν η Ουκρανία δεν μπορεί να συνεχίσει να πολεμά, ο πόλεμος θα τελειώσει με όρους εξαιρετικά δυσμενείς. Για αυτό το Κίεβο αλλά και η Ευρώπη θα αισθάνονται όλο και περισσότερο την απειλή από τη Ρωσία και ανησυχία ότι ο Τραμπ θα μπορεί να βρει μια δικαιολογία για να εγκαταλείψει τη δέσμευση της Αμερικής στο ΝΑΤΟ, για την οποία έχει εκφράσει συχνά εχθρότητα. Η κυβέρνηση Τραμπ θα έχει κερδίσει την περιφρόνηση των φίλων και των εχθρών.

4. Η Ρωσία επικρατεί της Ουκρανίας και εγκαθιστά κυβέρνηση-μαριονέτα στο Κίεβο

Αυτό δεν θα είναι το τέλος της ιστορίας, καθώς ο ανταρτοπόλεμος είναι πιθανό να ακολουθήσει στην Ουκρανία, όπως έγινε κατά τη διάρκεια της σοβιετικής κατοχής του Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980. Και ακριβώς όπως συνέβη τότε, άλλες δυτικές και γειτονικές χώρες θα διοχετεύσουν όπλα και άλλη υποστήριξη σε Ουκρανούς αντάρτες που έχουν ήδη αποκτήσει εμπειρία μάχης κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών ετών.

Αν ο Τραμπ εξοπλίσει τους Ουκρανούς αντάρτες, θα φανεί ανόητος που έχει υπονομεύσει την Ουκρανία εξαρχής. Αν δεν εξοπλίσει τους Ουκρανούς αντάρτες, όμως, είναι πιθανό να θεωρηθεί εντελώς αναξιόπιστος από τους πρώην συμμάχους της Αμερικής.

5. Προς το παρόν, αβεβαιότητα

Δεν γνωρίζουμε ποια από αυτά τα σενάρια θα μπορούσαν να συμβούν. Μπορεί να υπάρχουν και άλλα ακόμα που θα αναδυθούν. Αλλά ένα πράγμα είναι σαφές σε καθένα από τα σενάρια αυτά: ο Tραμπ θα φαίνεται αδύναμος και η επιρροή των ΗΠΑ θα μειωθεί συντριπτικά. Θα είναι πολύ δύσκολο για την Ουάσιγκτον να ξαναχτίσει τη χαμένη εμπιστοσύνη των ΗΠΑ. Ούτε είναι κάτι που ο Τραμπ ή ο Βανς είναι πιθανόν σε θέση να επιτύχουν, ακόμη και αν πρέπει να προσπαθήσουν καθυστερημένα να το κάνουν. Κανείς δεν θα τους ευχαριστήσει για αυτή την κατάσταση, εκτός ενδεχομένως από τον Πούτιν, που ανοιχτά πλέον θα απειλεί όλη την Ευρώπη.