Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Δόξα τω Θεώ, ο Μακρόν έχει άπειρους μιμητές στην Ιταλία, ενώ η Λεπέν ούτε έναν, επισήμανε το «L’Espresso». Για την ακρίβεια, η Λεπέν έχει μόνο δύο Ιταλούς θαυμαστές, τον Ματέο Σαλβίνι της Λέγκας του Βορρά και την Αντζελα Μελόνι των «Αδελφών της Ιταλίας» -ένα 15% κι οι δυο μαζί.

Ο Μακρόν, αντιθέτως, αποτελεί αντικείμενο λατρείας και μιμητισμού πλείστων Ιταλών πολιτικών του λεγόμενου «μεσαίου-τεχνοκρατικού-φιλοευρωπαϊκού χώρου». «Στην αρχή ήμασταν όλοι με τον Μπλερ, μετά με τον Ομπάμα, τώρα με τον Μακρόν. Αν αυτό δεν είναι σύμπτωμα του επαρχιωτισμού και της αδυναμίας μας, τότε ποιο είναι;», σχολίασε ο τεχνοκράτης υπουργός Ανάπτυξης, Κάρλο Καλέντα, κατά τραγική ειρωνεία ό,τι… κοντινότερο σε Μακρόν διαθέτει ο ιταλικός πολιτικός θίασος. «Με τον Μακρόν έχουμε αξιοσημείωτη σύγκλιση απόψεων», λιγώθηκε ο πρώην πρωθυπουργός, Μάριο Μόντι, ενώ ο πρώην βαρόνος του Μπερλουσκόνι και της ιταλικής Δεξιάς, Ρενάτο Μπρουνέτα, έγραψε φόρα-παρτίδα «Je suis Macron».

Από τον ιό της «μακρονίτιδας» δεν ξέφυγε ούτε ο τεχνοκράτης πρώην πρωθυπουργός, Ενρίκο Λέτα, συνάδελφος του νέου προέδρου της Γαλλίας στο Sciences Po. Δεν ξεχάσαμε, φυσικά, τον Ματέο Ρέντσι. Απλώς τον αφήσαμε τελευταίο, καθώς μετά τη νίκη του 70% στις εσωκομματικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος ανέκραξε γαλλιστί «En Marche!» μαγεμένος από το ποτό του Αστερίξ.

Προετοιμάζοντας την ρεβάνς του δημοψηφίσματος που τον πέταξε από την πρωθυπουργία το Δεκέμβριο, ο Ρέντσι ποντάρει, σύμφωνα με το «L’Εspresso», σε εκλογές τον Οκτώβριο -αμέσως μετά τη Γερμανία. Σκοπεύει να τις κάνει με αλλαγμένο εκλογικό νόμο και απόλυτα πιστούς υποψήφιους βουλευτές και γερουσιαστές.

Ολα αυτά Γκρίλο επιτρέποντος, που δεν πρεσβεύει ούτε Τραμπ ούτε Μακρόν ούτε Λεπέν, αλλά κυριολεκτικά ό,τι κατεβάσει η γκλάβα του…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου