Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Η πλοκή του Μπινέ εναλλάσσεται επικίνδυνα μεταξύ ρεαλισμού και μυθοπλασίας, κάτι που λίγο έλειψε να του στοιχίσει μια μήνυση από συνάδελφό του. Το 2004 ο Μπινέ δίδασκε γαλλική λογοτεχνία σε γυμνάσιο του υποβαθμισμένου παρισινού προαστίου, Σαιν-Ντενί. Οταν μετέφερε δίκην απομνημονεύματος την εμπειρία του στο έργο «Η επαγγελματική ζωή του Λοράν Μ», ένας από τους άλλους καθηγητές απείλησε να τον πάει στα δικαστήρια ή να τον… σπάσει στο ξύλο για τον τρόπο που τον περιέγραφε. Για να γλιτώσει πήρε μετάθεση!

Αν ο Λοράν Μπινέ ήταν δημοσιογράφος τα κείμενά του θα ήταν υπόδειγμα… fake news, έτσι όπως συμπλέκουν τον μύθο με την αλήθεια. Το παραδέχεται άλλωστε κι ο ίδιος – κι ας τον τίμησαν οι κριτικοί με το ύψιστο λογοτεχνικό βραβείο Goncour το 2010. Η καλύτερη απόδειξη της αξίας του είναι ότι τα έργα του μεταφράζονται στα αγγλικά και είναι άκρως δημοφιλή στη Βρετανία. Το τελευταίο έχει τίτλο «Η 7η λειτουργία της γλώσσας» και πραγματεύεται τον μυστηριώδη θάνατο του θεωρητικού της λογοτεχνίας Ρολάντ Μπαρτ το 1980, ενός μέλους του στενού κύκλου του Φρανσουά Μιτεράν.

Αύριο μπροστά στην κάλπη ο Λοράν Μπινέ θα βιώσει το ίδιο δράμα με εκατομμύρια άλλους αριστερούς, που στήριξαν τον Ζαν-Λικ Μελανσόν στον πρώτο γύρο. «Κατά βάση συμφωνώ με τους συντρόφους μου που απορρίπτουν τον εκβιασμό της επιλογής ανάμεσα στη φασιστική πανούκλα και τη χρηματο-καπιταλιστική χολέρα», είπε στην Guardian. «Εγώ προσωπικά θα ψηφίσω τον Μακρόν παρότι τον απεχθάνομαι, αλλά κατανοώ απόλυτα όσους αρνούνται να υποκύψουν στο δίλημμα».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου