Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελίδης

Από την άλλη, η κυβερνητική πλειοψηφία ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή τα πρόσθετα μέτρα, ύψους 3,6 δισ. Τα νέα αυτά μέτρα, που θα θεσμοθετηθούν προκαταβολικά προκειμένου να ισχύσουν από το 2019 και το 2020, αφορούν περικοπές στις συντάξεις, μέσω της κατάργησης της λεγόμενης προσωπικής διαφοράς του νόμου Κατρούγκαλου, και μείωση του αφορολόγητου ορίου.

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση υποτίθεται ότι διαπραγματεύθηκε για να εγκαταλείψει τις «κόκκινες γραμμές» για τις συντάξεις, έχοντας η ίδια δεχθεί από την αρχή τη μείωση του αφορολογήτου και χωρίς τελικώς να εξασφαλίσει τίποτα συγκεκριμένο από τους δανειστές για το χρέος. Οσο για τα περίφημα αντίμετρα, μένει να δούμε εάν θα εφαρμοστούν ποτέ, αφού θα εξαρτώνται άμεσα από τα δημοσιονομικά αποτελέσματα.

Παρ’ όλα αυτά, ο Αλ. Τσίπρας επιλέγει να συνεχίσει την πολιτική εξαπάτηση της κοινής γνώμης. Οπως τότε που θα έσκιζε τα Μνημόνια και θα καταργούσε τη λιτότητα με ένα νόμο και ένα άρθρο, αυτή τη φορά προσπαθεί να πείσει τον κόσμο ότι θα ψηφίσει μεν τα μέτρα, αλλά δεν θα τα εφαρμόσει εάν οι δανειστές δεν του δώσουν τις ρυθμίσεις για το χρέος.

Κανείς όμως δεν μπορεί να πιστέψει πια τον κ. Τσίπρα. Υποτίθεται ότι θα επανέφερε τη 13η σύνταξη και περιέκοψε ακόμα περισσότερο τις συντάξεις. Καλούσε τον κόσμο να μην πληρώνει ΕΝΦΙΑ και διόδια και αυτός αύξησε φόρους και τέλη. Καλούσε την Α. Μέρκελ να «κάνει πίσω» και τώρα τη θαυμάζει και εξαίρει τη στάση της. Μιλούσε για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την παρέδωσε εξ ολοκλήρου για 99 χρόνια στο Υπερταμείο. Το σίγουρο είναι ότι ο αριστερός Τσίπρας, που αμφιταλαντεύεται μεταξύ Μαδούρο και νεοφιλελευθερισμού, σύμφωνα με όσα ο ίδιος είπε, έχει αποτύχει παταγωδώς σε όλα και δεν μπορεί να γίνει πιστευτός από κανέναν.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής