Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ο Ελληνας πρωθυπουργός βρέθηκε με το «καλημέρα» αντιμέτωπος με το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο. Υστερα, με την απόπειρα «ειρηνικής» εισβολής στον Εβρο, τις ναυμαχίες των ΑΟΖ ανοιχτά του Καστελλόριζου, την πανδημία, την παγκόσμια οικονομική κρίση και, το κερασάκι στην τούρτα, τον πόλεμο στην Ουκρανία. Δεν τα λες και λίγα.

Από την άλλη πλευρά, ο Σολτς, η Μπέρμποκ και ο Λίντνερ ούτε στα χειρότερα όνειρά τους δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι στις 100 μέρες από την ορκωμοσία τους θα έβλεπαν γερμανικά σούπερ μάρκετ να βάζουν δελτίο στο ηλιέλαιο και Γερμανούς πολίτες να συσσωρεύουν τρόφιμα και άλλα αγαθά, όπως στη δεκαετία του ’20.

Η ζωή όμως έχει γίνει απίστευτα απρόβλεπτη. «Credo quia absurdum» («το πιστεύω διότι είναι παράλογο»), έλεγε σοφά ο Τερτυλλιανός αναφορικά με τα μυστήρια της χριστιανικής πίστης. Και το παράλογο τείνει να γίνει ο κανόνας στις μέρες μας. Η Ανγκελα Μέρκελ πρόλαβε να «δραπετεύσει» εγκαίρως από αυτό που θα ήταν η χειρότερη κρίση της καριέρας της, αφήνοντας τρεις άψητους στα δύσκολα πολιτικούς να ανδρωθούν στο γεωπολιτικό και οικονομικό καμίνι.

Ελέω Ουκρανίας, οι Σολτς και ΣΙΑ ανέτρεψαν μια Ostpolitik δεκαετιών, διέγραψαν με μια μονοκονδυλιά τον υπερπολύτιμο αγωγό Nord Stream 2, ξύπνησαν φρικτές μνήμες στην Ευρώπη με την εξαγγελία επανεξοπλισμού της Γερμανίας μέσα από ένα κονδύλι-μαμούθ 100 δισ. ευρώ. Κοντολογίς μπήκαν σε κοστούμια που τους είναι άγνωστα και δυσκολεύονται να τα συνηθίσουν.

Ο σκληρός νεοφιλελεύθερος Λίντνερ συγκατένευσε σε προγράμματα κοινωνικής χαλάρωσης που θα του έφερναν αλλεργία. Οι «φιλολαϊκοί» Πράσινοι εταίροι είδαν με μισό μάτι την πρωτοβουλία του για επιδότηση στη βενζίνη για Ι.Χ. και μοτοσικλέτες, στη δογματικά ελιτίστικη λογική «το περιβάλλον να σωθεί κι ας μην μπορούν να μετακινηθούν οι άνθρωποι». Και είμαστε ακόμη στην αρχή.

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr