Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Τύχη αγαθή, ο τότε υπουργός Προνοίας ήταν Μικρασιάτης. Για να καλύψει τις ανάγκες τους σε περίθαλψη έδωσε λίγα χρήματα, από τα άδεια ταμεία του πτωχευμένου κράτους, ώστε ένα μικρό δίπατο σχολείο βαφτίστηκε νοσοκομείο. Το είπαν «Αγία Ολγα» από τη μικρή εκκλησία που συνόρευε με τον αύλειο χώρο του.

Στη δεκαετία του ‘80, από Θεού, εμφανίστηκε η Αλίκη Περρωτή, προσφέροντας το μυθικό, τότε, ποσό των πέντε δισεκατομμυρίων δραχμών, για να ανεγερθεί στην εγκαταλελειμμένη προσφυγική Νέα Ιωνία ένα νοσοκομείο σύγχρονο, πλάι στο παλιό.

Το νοσοκομείο κτίστηκε και εξοπλίστηκε με σύγχρονα μηχανήματα. Εδωσε ανάσα και ελπίδα όχι μόνο στην περιοχή της Νέας Ιωνίας αλλά στο Λεκανοπέδιο, αφού οι γιατροί του, κατά παράδοση, είναι άριστοι και το νοσηλευτικό προσωπικό νοιάζεται για τον πάσχοντα.

Η Αλίκη Περρωτή δεν ζήτησε τίποτε από το κράτος ως αντίδωρο της προσφοράς της. Μόνο το αυτονόητο: Το νοσοκομείο -δωρεά στη μνήμη των γονέων της, του Θεόδωρου και της Μαρούλας Κωνσταντοπούλου- να πάρει το όνομά τους. Να ονομαστεί Κωνσταντοπούλειο. Ακούγεται απλό, δίκαιο και έντιμο. Ομως χρειάστηκαν αγώνες για να καταστεί δυνατόν.

Δεν είχε άδικο η Αλίκη Περρωτή όταν είχε δηλώσει, με την αμεσότητα και την ειλικρίνεια που τη διακρίνει, «γράφω τους υπουργούς στα παλαιά μου υποδήματα». Γραφειοκρατία, πολιτικές αγκυλώσεις και ποικίλα συμφέροντα την είχαν κουράσει. Την Παρασκευή το μεσημέρι, βρεθήκαμε και πάλι στο Κωνσταντοπούλειο, γιατί η Αλίκη Περρωτή πρόσφερε ένα σύγχρονο ακτινολογικό μηχάνημα, που ανάλογό του δεν λειτουργεί σε δημόσιο νοσοκομείο. Είχε προηγηθει η δωρεά του ψηφιακού αγγειογράφου που σώζει ζωές. Αλλά η Αλίκη Περρωτή δεν φροντίζει μόνον το Κωνσταντοπούλειο. Με τεράστιες δωρεές προς τη Γεωργική Σχολή, στη Θεσσαλονίκη, προς ιατρικά ερευνητικά ιδρύματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, συνεχίζει να ανακουφίζει τον ανθρώπινο πόνο και να δίνει ελπίδα.

«Δεν κάνω θαύματα», λέει, «και δεν περιμένω ανταπόδοση. Ούτε θέλω εκρήξεις ευγνωμοσύνης. Μου αρκεί ένα απλό ευχαριστώ». Αυτό της το είπε, για πρώτη φορά, φέτος η Πολιτεία, διά του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ομως, νομίζω ότι για εκείνη περισσότερο μετράει το «ευχαριστώ» του κόσμου. Από καρδιάς και με ειλικρίνεια…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου