Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Αν δηλαδή κάποιος φιλότεχνος από το εξωτερικό προσγειωνόταν σήμερα στην Αθήνα και διάβαζε την ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, θα ήταν βέβαιος πως το ΕΜΣΤ ανοίγει. Πως τα εγκαίνια είναι θέμα ημερών. Πως 17 χρόνια μετά την ημέρα που αποφασίστηκε ότι το πρώην κτίριο της ζυθοποιίας ΦΙΞ θα αποτελέσει τη στέγη του ΕΜΣΤ, επιτέλους το έργο ολοκληρώθηκε. Ο φανταστικός φιλότεχνος της ιστορίας μας θα ήταν έτοιμος να παραστεί στα φανταστικά εγκαίνια ενός Μουσείου. Φυσικά, τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει.

Το κτίριο πάντως είναι έτοιμο από το 2014. Το κέλυφος δηλαδή είναι έτοιμο, αφού για να μετατραπεί σε πραγματικό Μουσείο δεν αρκούν οι πρόδρομες περιοδικές εκδηλώσεις. Ακόμα και αν είναι του μεγέθους και της δυναμικής της Documenta 14 που θα δώσει τη δυνατότητα να ανοίξουν όλοι οι χώροι του κτιρίου, πάλι δεν φθάνει. Πρέπει οι αχανείς, επιβλητικοί χώροι των 20.000 τ.μ. να γεμίσουν από τα έργα των μόνιμων συλλογών, πρέπει να προσληφθεί το προσωπικό που απαιτεί η λειτουργία ενός τέτοιου μηχανισμού και να ολοκληρωθεί ο εσωτερικός οργανισμός. Βασικά προαπαιτούμενα, δηλαδή, για να μπορέσει μετά να ενεργοποιηθεί εκ νέου η δωρεά των 3 εκατομμυρίων ευρώ του Ιδρύματος Νιάρχος, η οποία θυμίζουμε ότι είχε αποσυρθεί, καθώς δεν τηρήθηκε το συμφωνηθέν χρονοδιάγραμμα…

Μέχρι τότε το κτίριο απλώς θα μισανοίγει τις πόρτες του για να μπορούν οι υπουργοί Πολιτισμού, όπως η κυρία Κονιόρδου, να κόβουν κορδέλες ενός εν εξελίξει έργου ή να υπόσχονται εγκαίνια εντός διμήνου, όπως είχε ανακοινώσει ο κ. Μπαλτάς τον Νοέμβριο του 2015. Το γεγονός ότι φθάσαμε Απρίλιο 2017 είναι μια ασήμαντη τεχνική λεπτομέρεια. Εδώ δεν ανησυχούν για τη β’ αξιολόγηση, στο Μουσείο θα βιαστούν;

Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου