Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Το ερώτημα, βέβαια, είναι, αφού όλοι ξέρουν πως η συγκεκριμένη κίνηση δεν έχει στη συγκεκριμένη στιγμή καμία πολιτική ουσία, γιατί έγινε; Η απάντηση είναι προφανής. Ο Αλέξης Τσίπρας νιώθει στριμωγμένος τριπλά και αποφάσισε να δείξει πως εκείνος έχει το πάνω χέρι. Η πρώτη πίεση είναι από το ξεκάθαρο προβάδισμα της κυβέρνησης που αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ακόμα και σε αυτές που κάνει η Κουμουνδούρου. Η δεύτερη πίεση είναι από το Κίνημα Αλλαγής που φαίνεται ότι εξαπλώνεται με άνεση στο χώρο της αντιπολίτευσης. Η τρίτη πίεση είναι από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, με την εντονότατη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μετά την πρότασή του για εκλογή αρχηγού από τη βάση.

Ετσι, ο Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποιεί ένα από τα σοβαρότερα εργαλεία που προβλέπουν το Σύνταγμα και η κοινοβουλευτική διαδικασία για να αναπτερώσει τα προσωπικά του ποσοστά απήχησης. Κανείς δεν εκπλήσσεται από τον μίζερο και κοντόφθαλμο τρόπο σκέψης του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στην πραγματικότητα, μάλιστα, χάρη κάνει στην κυβέρνηση. Διότι της δίνει το χρόνο που χρειάζεται για να παρουσιάσει το έργο της. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν εμφανίστηκε ξαφνικά από τον χιονισμένο ουρανό της Δευτέρας. Κυβερνά εδώ και δύο χρόνια, παράγοντας πολλαπλάσιο έργο από αυτό που κατάφερε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. σε 4,5 χρόνια.

Κατά την τριήμερη διάρκεια της πρότασης δυσπιστίας, οι πολίτες δεν θα ακούσουν τις ειδήσεις του Σαββατοκύριακου, αλλά της διετίας που πέρασε και αυτής που έρχεται. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που πρώτος και ευθαρσώς βγήκε μπροστά και ζήτησε συγγνώμη για τα λάθη που έγιναν στην τελευταία κακοκαιρία, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να εξηγήσει ξανά στον ελληνικό λαό τι πήγε λάθος και πώς θα διορθωθεί. Παράλληλα, όμως, θα ξετυλίξει όλα αυτά που έχουν επιτευχθεί, αλλά, κυρίως, αυτά που ακολουθούν από δω και πέρα για τον εκσυγχρονισμό του κράτους, της οικονομίας και της κοινωνίας. Από την πλευρά του, ο Αλέξης Τσίπρας και οι βουλευτές της αντιπολίτευσης θα έχουν δύσκολο έργο. Γιατί πόσες φορές και με πόσους τρόπους θα επαναλάβουν τις ίδιες ατάκες, χωρίς ούτε ένα επιχείρημα;