Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελίδης

Η ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ της ελληνικής διπλωματίας και η ενίσχυση της αμυντικής ισχύος της χώρας μας έχουν δημιουργήσει εκνευρισμό στον Ερντογάν, που αναζητεί διεξόδους στα πολιτικά του αδιέξοδα και σίγουρα το πλέον επικίνδυνο είναι το αφήγημα περί «Γαλάζιας Πατρίδας», που αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Χαρακτηριστική των βλέψεων της Αγκυρας είναι η χρησιμοποίηση του προκλητικού αυτού όρου στη φιέστα για την καθέλκυση κατασκοπευτικής κορβέτας που θα χρησιμοποιείται από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες για συλλογή πληροφοριών στον αέρα και στη θάλασσα. «Η ασφάλεια της Τουρκίας που περικλείεται από τρεις θάλασσες», είπε, «εξαρτάται από την καλύτερη προστασία της “Γαλάζιας Πατρίδας”».

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ και η ουσία του προβλήματος, το οποίο ανέδειξε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λέγοντας ότι «το casus belli είναι μία πραγματικότητα που μας συνοδεύει από το 1995 και καλά κάνουμε και σε κάθε ευκαιρία το επισημαίνουμε. Αλλά το πρόβλημα είναι και η “Γαλάζια Πατρίδα” ως ένα αφήγημα προβολής κυριαρχίας, το οποίο αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα».

ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ, άλλωστε, έχουμε υψώσει διπλωματικές, αλλά και στρατιωτικές, γραμμές άμυνας, με τις συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας που έχουμε υπογράψει με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, ενώ παράλληλα έχουμε προχωρήσει και σε σημαντικές συνεργασίες με άλλους ισχυρούς παίκτες της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου, όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος.

ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 και τον Ν. Χατζηνικολάου ο πρωθυπουργός έδωσε έμφαση στην ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων και της αποτρεπτικής δυνατότητας της Ελλάδας, με τις σημαντικές επενδύσεις για τη θωράκιση του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας μας τις επόμενες δεκαετίες.

ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ της χώρας μας είναι σε άριστη κατάσταση από πλευράς αμυντικής ισχύος, ενώ το φρόνημα των στελεχών βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο, με καθοριστική τη συμβολή του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου, ο οποίος πιστώνεται την επιτυχή αντιμετώπιση των μεγάλων κρίσεων (Εβρος – μεταναστευτικό, «Ορούτς Ρέις», συνδρομή του στρατού στο εμβολιαστικό πρόγραμμα κ.λπ.), τη συμβολή στην εξοπλιστική προσπάθεια, την ανανέωση του προσωπικού, την προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών στις Ε.Δ. και τον άψογο συντονισμό των τριών κλάδων.