Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Θεωρούσαμε ότι η υγεία μας είναι κάτι δεδομένο, λες και μας το χρωστούσαν. Θεωρούσαμε ως δεδομένο ότι η ηλικία μας είναι άρρηκτα δεμένη με την καλή μας υγεία. Και το σπουδαιότερο, δεν θεωρούμε ότι πρέπει να τη φροντίζουμε όπως πρέπει. Την παραμελούμε, όπως και πολλά άλλα πράγματα, πιστεύοντας ότι έτσι θα πορευόμαστε για πάντα (από το «για πάντα» δεν νομίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερη αυταπάτη…).

Το 2021 η βεβαιότητα της δεδομένης καλής υγείας κλονίστηκε γερά. Και δεν ήμασταν προετοιμασμένοι. Ούτε και φανταστήκαμε ότι θα έφτανε ως το 2022 η πανδημία και θα σάρωνε. Διαβάζω τον αριθμό των κρουσμάτων κάθε μέρα και φρίττω – φρικάρω το λένε, γιαγιά μου, με διορθώνει ο δεκατετραετής Αγγελος.

Ξέρω ότι δεν αρέσουν στους Ελληνες οι αριθμοί. Δεν έχουμε την άριστη σχέση μαζί τους, αλλά τι να κάνουμε που είναι αψευδείς μάρτυρες της πραγματικότητας. Γιατί ξεχνάμε ότι το 2021 είκοσι χιλιάδες σπίτια θρήνησαν έναν δικό τους άνθρωπο που έφυγε απρόσμενα, προσβεβλημένος από τον ιό που δεν κάνει διακρίσεις;

Με το που μπήκαμε στη νέα χρονιά η πρώτη είδηση που διάβασα ήταν ότι η βραδιά μπαλέτου -χθες βράδυ- στην Εθνική Λυρική Σκηνή έπρεπε να ματαιωθεί γιατί οι πρώτοι χορευτές νόσησαν. Κάτι ανάλογο διάβασα για την παράσταση «Αιολική Γη», του Ηλία Βενέζη, στο Εθνικό Θέατρο. Δεν νομίζω ότι παίρνουμε σοβαρά τα μέτρα που επιβάλλει η πανδημία. Ειδικά οι νεότεροι. Και δεν καταλαβαίνω μετά από τόση ανθρώπινη καταστροφή -20.000 θύματα για την Ελλάδα δεν τη λες και μικρή απώλεια- γιατί ακόμη παραβαίνουμε τους απλούς κανόνες για την ασφάλειά μας.

Χθες, που η μέρα ήταν ηλιόλουστη, κοιτούσα από το μπαλκόνι τους ανθρώπους που έκαναν βόλτα στην Πλάκα. Οι νέοι δεν φορούσαν μάσκα. Μόνον άνθρωποι γύρω στα πενήντα και πάνω φορούσαν. Το ζήτημα είναι ότι η πανδημία έχει τεράστιες παράπλευρες, σοβαρότατες απώλειες που θα έπρεπε να τις λαμβάνουμε υπόψη μας, ως υπεύθυνοι πολίτες. Τέλος πάντων, ας μη αρχίσω με γκρίνια τη νέα χρονιά που είναι κρίσιμη για την υγεία, τη δημιουργικότητα, την παραγωγικότητα, την οικονομία και όχι μόνον της Ελλάδας και της Ευρώπης αλλά όλου του πλανήτη. Aς προφυλάξουμε τον εαυτό μας, την οικογένειά μας, συγγενείς, φίλους και συναδέλφους, ώσπου να περάσει και αυτή η μπόρα.

Με αισιοδοξία αντιμετωπίζουμε τη νέα χρονιά. Το 2022, η μνήμη των 100 χρόνων από τη Μεγάλη Καταστροφή -που κατάφεραν οι ξεριζωμένοι να την κάνουν ευλογία για την Ελλάδα- να μας διδάσκει και να μας βρει δυνατούς και ενωμένους.

Καλή χρονιά και ευλογημένη!

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου