Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

Η Ελλάδα βρίσκεται κατ’ αναλογία πρώτη σε φοιτητές στην Ευρώπη και τελευταία σε όσους καταφέρνουν να πάρουν το πτυχίο. Βέβαια, για να μην τα βλέπουμε όλα μαύρα, η έκθεση παρουσιάζει και κάποια θετικά ευρήματα. Οπως ότι 42% των νέων ηλικίας 25 έως 34 ετών διαθέτει πτυχίο, όταν ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι στο 45%.

Η έκθεση, δυστυχώς, δεν αναλύει τους λόγους που μόνο ένας στους δύο φοιτητές παίρνει πτυχίο. Πιθανότατα, όμως, αυτό συμβαίνει για δύο λόγους. Προφανώς, ή το αντικείμενο σπουδών δεν ενδιαφέρει τελικά τους φοιτητές ή δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο επίπεδο των πανεπιστημιακών μαθημάτων.

ΑΡΑ, η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στο σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων και κατ’ επέκταση στο σχολείο. Αυτό είναι η μεγάλη πληγή για την παιδεία και τους νέους.

ΑΡΚΕΤΟΙ μαθητές εισάγονται σε σχολές που δεν τους ενδιαφέρουν, ίσως ούτε καν γνωρίζουν ποιο αντικείμενο καλούνται να σπουδάσουν. Στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού, οι νέοι αιτούνται την εισαγωγή τους σε συγκεκριμένες πανεπιστημιακές σχολές και εκείνες εγκρίνουν ή απορρίπτουν το αίτημά τους. Εδώ, κάποιος μπορεί να θέλει να σπουδάσει σε πολυτεχνείο και να καταλήγει σε σχολή ιχθυοκαλλιέργειας. Πόσο πιθανό είναι να ασχοληθεί κάποιος με μια σχολή στην οποία μπήκε χωρίς να το επιθυμεί;

ΑΡΚΕΤΟΙ ακόμα υποψήφιοι, αν και συγκεντρώνουν τα απαιτούμενα μόρια για να εισαχθούν σε σχολή που τους ενδιαφέρει, όταν μπουν στο αμφιθέατρο, διαπιστώνουν πως δεν μπορούν να τα καταφέρουν. Το «τυφλό» διάβασμα του Λυκείου δεν αναπτύσσει την κριτική σκέψη και παράγει αριστούχους της παπαγαλίας. Πολλά από αυτά τα παιδιά δεν έχουν τα απαραίτητα εφόδια για να αντεπεξέλθουν στο υψηλό πανεπιστημιακό επίπεδο. Αξίζει να σημειωθεί ότι για πολλά χρόνια πολλοί εισάγονταν με «λευκή κόλλα» σε σχολές.

ΤΟ πρόβλημα, λοιπόν, είναι πως το σχολείο είναι «χτισμένο» στη λογική των πανελλαδικών εξετάσεων. Από τις μικρές τάξεις έως το Λύκειο. Ο κύριος πυλώνας του συστήματος είναι η παραπαιδεία. Στην τρίτη Λυκείου η πλειονότητα των μαθητών πηγαίνει στην τάξη μόνο για να μη μείνει από απουσίες. Η υπερφροντιστηριοποίηση όχι μόνο δεν βοηθάει στη βελτίωση του επιπέδου των μαθητών, αλλά αντίθετα υποβαθμίζει με σοκαριστικό τρόπο το σχολείο.

ΤΟ πρόβλημα είναι εξαιρετικά σοβαρό και πολύπλοκο. Δεν λύνεται με «μερεμέτια» στο σύστημα των πανελλαδικών. Απαιτούνται ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις από το Νηπιαγωγείο έως το Λύκειο. Επιβάλλεται πρώτα η απο-φροντιστηριοποίηση του εκπαιδευτικού συστήματος. Και στη συνέχεια να δημιουργηθεί ένα εντελώς νέο σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια.

ΓΙΑΤΙ, όπως αποδεικνύει και η έρευνα, δεν έχει νόημα απλώς να μπαίνουν σε όποια σχολή να ’ναι οι φοιτητές. Εχει νόημα και τα κατάλληλα εφόδια να έχουν και στο αντικείμενο που τους ενδιαφέρει να σπουδάζουν.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr