Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ημέρες το όνομά του αναφέρεται συχνά και όχι για τους καλύτερους λόγους. Από τη μία, οι δηλώσεις του για Τουρκία-Ολλανδία και, από την άλλη, το ξήλωμα του νόμου του για τις συντάξεις. Ο ίδιος αρνείται και τα δύο. Για το πρώτο έφταιξαν οι κίτρινες μονταζιέρες, για το δεύτερο οι κίτρινες μονταζιέρες και η ΕΛ.ΣΤΑΤ. που κοτζάμ ανεξάρτητη Αρχή δεν κατάφερε να εκδώσει το δείκτη τον οποίο οραματίστηκε και με τον οποίο θα υπολογίζεται το συνολικό εισόδημα του ασφαλισμένου επί του οποίου θα υπολογιζόταν η σύνταξη, η οποία μάλιστα θα ήταν αυξημένη γιατί ο νόμος ήταν αριστούργημα. Πολύ μπερδεμένο για να είναι αληθινό, ε; Ας το απλοποιήσουμε, λοιπόν. Εφεξής θα πρέπει οι συντάξεις να υπολογιστούν με το δείκτη τιμών καταναλωτή, που υπάρχει ήδη, και ο οποίος, όπως είπε ο υφυπουργός Εργασίας, Τ. Πετρόπουλος, και εκείνος δεν λέει ποτέ fake news, δεν είναι αρνητικός, άρα οδηγεί σε θετικό αποτέλεσμα τις συντάξεις, άρα δεν θα τις μειώσει, άρα θα τις βελτιώσει. Μπερδεμένο πάλι… Λοιπόν, είτε με το δείκτη Κατρούγκαλου είτε χωρίς αυτόν, οι συντάξεις θα πετσοκοπούν. Οσο για την εμμονή να δημιουργηθεί ένας δείκτης που δεν υπήρχε, ας υποθέσουμε ότι ανήκει στην αδήριτη ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ να φέρει το νέο στη ζωή μας…
1.000 μέρες βαρβαρότητας
ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ το χάος, το μόνο σίγουρο είναι πως τώρα ο υπουργός δεν θα στείλει νέο γράμμα στους συνταξιούχους -από εκείνα που έκαιγαν στους δρόμους επειδή δεν καταλάβαιναν ότι τα νέα είναι καλά- για να εξηγήσει τι πραγματικά έχει συμβεί. Αλλωστε, από τη νέα του θέση στο υπουργείο Εξωτερικών ασχολείται τώρα με τις σχέσεις Ευρώπης-Τουρκίας. Πάντως, για τις δηλώσεις που έκανε και οι οποίες εκλήφθησαν ως αντίθετες με την απόφαση της Ολλανδίας να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις Τούρκων πολιτικών στο έδαφός της, δεν αδειάστηκε μόνο από την αντιπολίτευση αλλά και από την κυβέρνηση, αφού στην ουσία δημιούργησε θέμα εκεί όπου δεν υπήρχε. Ούτε κανένα αίτημα είχε τεθεί για κάποια αντίστοιχη συγκέντρωση στη Θράκη, αφού δεν υπάρχουν εκεί Τούρκοι ψηφοφόροι, ούτε υπήρχε λόγος εμπλοκής της ελληνικής διπλωματίας στη διένεξη μεταξύ των δύο χωρών.
«Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ Ελληνα υπουργού Εξωτερικών είναι ότι δεν μιλάει πριν τεθούν συγκεκριμένες αιτήσεις και διαδικασίες», ήταν το μήνυμα του Νίκου Κοτζιά. Ο πολιτικός προϊστάμενος του κ. Κατρούγκαλου είχε, άλλωστε, τοποθετήσει το θέμα στη σωστή του διάσταση όταν έλεγε -στη συνάντησή του με τον Αμερικανό ομόλογό του Ρεξ Τίλερσον- ότι η Τουρκία προσπαθεί να μεταφέρει τη νευρικότητά της σε τρίτες χώρες. Αυτό είναι το λεπτό σημείο που ξεπεράστηκε με τις δηλώσεις Κατρούγκαλου, ο οποίος, υπενθυμίζουμε, έχει στις αρμοδιότητές του τις ευρωπαϊκές σχέσεις… Αλλά, από την άλλη, τι σχέση έχει το εργατικό δίκαιο με το διεθνές; Από ό,τι βλέπουμε από τον κ. Κατρούγκαλο, καμία.
ΚΙ ΟΜΩΣ, ΑΥΤΟ που θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί ο κ. Κατρούγκαλος, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ειδικότερα και η ελληνική κυβέρνηση γενικότερα, είναι ότι μας δόθηκε μια θαυμάσια ευκαιρία να βρούμε Ευρωπαίους συμμάχους στην παραδοσιακά συγκρουσιακή μας σχέση με την Τουρκία. Η κρίση της Ολλανδίας με τους γείτονές μας έκανε, προφανώς, τους Ολλανδούς να δουν με άλλο μάτι την τουρκική πολιτική, η οποία απέχει παρασάγγας από τον τρόπο που πολιτεύονται τα δυτικά κράτη. Το σύνδρομο του σουλτάνου, το οποίο μέχρι πρότινος μόνο εξ αντανακλάσεως βίωνε η Ευρώπη, έγινε τώρα και πρόβλημα δικό τους. Και, αντί να παρακολουθήσουμε με ψυχραιμία τις εξελίξεις, ρίχνουμε λάδι στη φωτιά. Δηλαδή όχι εμείς ακριβώς. Ο κ. Κατρούγκαλος.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου