Γράφει ο  Πάνος Αμυράς

ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς επένδυσε στο «μπάχαλο», μόνο που αυτή η τακτική έχει γυρίσει μπούμερανγκ όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για τη χώρα συνολικά. Στο πρώτο εξάμηνο της διαπραγμάτευσης η στόχευση ήταν εμφανής. Μέσω των καθυστερήσεων «η Μέρκελ θα έφτανε στο σημείο να παρακαλεί τον Τσίπρα για να μας δανείσει», όπως έλεγε ο ανεύθυνος πρωθυπουργός λίγες ημέρες πριν αναλάβει καθήκοντα στο Μέγαρο Μαξίμου.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης ήταν πιο σαφής: «Πιστεύαμε πως αν απειλούσαμε με έξοδο, οι Ευρωπαίοι θα τρόμαζαν. Αποδείχθηκε λάθος εκτίμηση. Πριν από 3 χρόνια μπορεί αυτό να ίσχυε, αλλά στο μεταξύ κι εκείνοι πήραν τα μέτρα τους. Προς έκπληξή μας, ο κ. Σόιμπλε πρότεινε αν θέλαμε να βγούμε από το ευρώ, να μας βοηθήσει κιόλας». Αυτά είχε πει ανερυθρίαστα στην ΕΡΤ ο κ. Δραγασάκης τον Αύγουστο το 2015 για να δικαιολογήσει την υπαναχώρηση της κυβέρνησης από το «όχι» στο «ναι» και την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου.

ΕΙΧΕ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ το δημοψήφισμα, όπου το βασικό σύνθημα των συριζαίων ήταν «όλα μπάχαλο». Και ύστερα ήρθε το Μνημόνιο της Αριστεράς, που τελικά μπαχαλοποίησε την πραγματική οικονομία και τίναξε στον αέρα τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ δεν έγινε μάθημα. Η κυβέρνηση Τσίπρα, που χαρακτηρίζεται από την αδυναμία της να διαβλέψει τις διεθνείς πολιτικές ισορροπίες, προσπάθησε ξανά να μπαχαλοποιήσει τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα με σκοπό να διχάσει τους δανειστές. Θυμηθείτε τις υποκλοπές Τόμσεν-Βελκουλέσκου, που είχαν προκαλέσει μέχρι και έκτακτη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή τις δηλώσεις του κ. Τσίπρα στους «Financial Times» που ζητούσε την αποβολή του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα.

ΟΤΑΝ ΚΑΙ το παραμύθι με την απομάκρυνση του ΔΝΤ ξέφτισε και οι δανειστές πήραν κοινή θέση για τα μέτρα, το Μαξίμου επένδυσε στην μπαχαλοποίηση της Ευρώπης, έτσι ώστε «οι ξένοι ηγέτες να θελήσουν να κλείσουν με συνοπτικές διαδικασίες το ελληνικό ζήτημα, για να μην έχουν και άλλους μπελάδες στο κεφάλι τους».

Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιου Κούλογλου στον ΣΚΑΪ ότι θα ήταν καλύτερο να είχε κερδίσει ο ακροδεξιός Βίλντερς στην Ολλανδία ώστε να ταρακουνηθούν οι Ευρωπαίοι και να περιορίσουν τις απαιτήσεις τους στην Ελλάδα δεν ήταν μόνο προσωπική του άποψη, όπως είπε, αλλά και ο μύχιος πόθος της κυβέρνησης συνολικά. Ακόμη και η «Αυγή», την επομένη των ολλανδικών εκλογών, είχε τίτλο «Γιατί δεν κέρδισε ο Βίλντερς» και όχι… γιατί επικράτησε ο φιλελεύθερος Ρούτε.

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ συριζαίοι, και ιδίως όσοι βρίσκονται στο στενό πυρήνα του Μαξίμου, δεν μπορούν να φέρουν εις πέρας ούτε μία δουλειά γιατί μια ζωή είχαν επενδύσει στο μπάχαλο. Το μόνο που ξέρουν είναι να βάζουν φόρους για να μείνουν στις καρέκλες και να διορίζουν ημετέρους. Το πρόβλημα είναι ότι έχουν γίνει πλέον βάρος για την κοινωνία, που πλήρωσε ακριβά το πείραμα της Αριστεράς και τώρα ψάχνει τρόπο να απαλλαγεί από τους μπαχαλάκηδες της χώρας.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής