Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Αν ασκούσε δημιουργικά και ευπρεπώς τα καθήκοντα τα οποία προβλέπει το Σύνταγμα. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να φέρνει ανύπαρκτα προσκόμματα, ανεδαφικά επιχειρήματα -αρνητικός στα πάντα, ακόμη και για θέματα που είχαν απασχολήσει την κυβέρνηση Τσίπρα, όπως η αγορά γαλλικών φρεγατών-, ασκούσε έντιμη κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, στην οποία θα επικρατούσε η λογική της συμβολής στα ανακύπτοντα προβλήματα, αντί για τη στρατηγική της καταστροφικής διάλυσης των πάντων και τη συνεπή υποταγή του στον λαϊκισμό.
ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, σκέφτομαι πόσο πιο χρήσιμος, πειστικός και αξιόπιστος μπορεί να ήταν ο λόγος του, αν ξεχνούσε, έστω μια φορά, να καθυβρίσει τον πρωθυπουργό, κατεβάζοντας το επίπεδο της κοινοβουλευτικής αντιπαράθεσης σε καφενόβιο. Εκεί νιώθει ασφαλής να αντιπαρατεθεί;
ΑΝ ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ ότι όλα τα μέτρα, όλα τα νομοσχέδια, όλες οι πρωτοβουλίες, δεν μπορεί να αποτελούν τη βάση να στήνει καβγά, να λοιδορεί, να κτυπά κάτω από τη μέση. Αν σκεφτόταν ότι ενισχύει την άποψη των πολιτών ότι χρησιμοποίησε την ευκαιρία διακυβέρνησης που του δόθηκε -χωρίς καν εμπειρία στου κασίδη το κεφάλι- προς κομματικό όφελος και προβολή των ιδεοληψιών της ηττημένης Αριστεράς, από εμφυλίου άρχεσθαι.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
ΥΠΑΡΧΕΙ κι ένας καίριος λόγος που έπρεπε να τον καθιστά πολύ προσεκτικό στην επιλογή των πεδίων αντιπαράθεσης: Οτι έτσι ανακαλεί συνειρμικά τα δικά του εγκληματικά σφάλματα, τα οποία έφεραν την Ελλάδα δέκα χρόνια πίσω.
ΤΟΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ η αυτόματη σύγκρισή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όταν αδυνατεί, στοιχειωδώς, να καταθέσει προτάσεις επίλυσης προβλημάτων; Πιστεύει ότι ο κοινοβουλευτικός τσαμπουκάς τού δίνει πόντους σ’ ένα λούμπεν κομματικό ακροατήριο… Τον συμφέρει να επιτίθεται για «φορολόγηση» όταν η υπεσχημένη απάλειψη του ΕΝΦΙΑ είναι τραυματική; Οταν, αντ‘ αυτής, έκανε αύξηση; Τον συμφέρει να υπόσχεται, πάλι, την αύξηση του κατώτατου μισθού -μία από τις καίριες υποσχέσεις του, μέσα στο πλήθος των ψεμάτων του, στον προεκλογικό αγώνα 2014- θυμίζοντας ότι ο κατώτατος μισθός, επί των ημερών του, έφτασε στα 300 ευρώ;
ΤΟΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ να καταγγέλλει την κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι παίρνει «σκληρά μέτρα κατά της εισόδου των προσφύγων στην Ελλάδα», όταν όφειλε να έχει ενσυναίσθηση πόσο τη ζημίωσε, με την άκριτη ελευθερία εισόδου οικονομικών μεταναστών; Καλούσε -δηλώνοντας, δημόσια, την ανυπαρξία ελληνικών θαλάσσιων συνόρων- τους δουλέμπορους να ξεφορτώσουν στις ακτές του Βόρειου Αιγαίου το «θλιβερό εμπόρευμά τους».
ΤΕΛΟΣ, δηλώνει εν αναμονή πρωθυπουργός. Δεν υπάρχει ΕΝΑΣ άνθρωπος που να τολμήσει να του πει πόσο γελοιοποιείται;
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr