Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Κι αν είναι να ξεβάψουν, ας έρθει άλλη κυβέρνηση να εφαρμόσει τον Μεσαίωνα! Αυτή πάντως που είναι σήμερα στο γκουβέρνο δεν υπάρχει περίπτωση να υποχωρήσει. Αυτά ακούμε από την 26η Ιανουαρίου 2015.
Πριν από την τελευταία διαπραγμάτευση η δήλωση της υπουργού Αχτσιόγλου ήταν πως στο θέμα των εργασιακών η κυβέρνηση δεν υποχωρεί από τις κόκκινες γραμμές της! Εμείς την πιστέψαμε. Αριστερή κυβέρνηση είναι! Τα εργασιακά ανήκουν στο σκληρό πυρήνα της. Ζήτημα ιδεολογίας σχεδόν υπαρξιακό. Αλλωστε πάνω σ’ αυτό έχει κτίσει ολόκληρο οικοδόμημα ως προστάτιδα των εργαζόμενων, αν και με τις πολιτικές που ακολουθεί σε λίγο θα είναι περισσότεροι οι άνεργοι…
Τραμπ, Μπάιντεν και το δράμα των ομήρων
Ωστόσο, οι λεονταρισμοί περί κόκκινων γραμμών δεν συνοδεύτηκαν και από κόκκινες πράξεις. Κύλησε ο χρόνος με τον Κατρούγκαλο, κύλησε ο χρόνος με τη διάδοχο και περίμεναν τον πανδαμάτορα να κάνει το έργο του. Να βαρεθούν οι θεσμοί; Να μη θέσει ζήτημα η κυρία Βελκουλέσκου; Να ξεχάσουν οι δανειστές τις απαιτήσεις τους;
Αλλά οι θεσμοί ακλόνητοι και το ΔΝΤ βράχος. Κι εκείνη η αξιολόγηση, η δεύτερη, που έκλεινε από τον Σεπτέμβρη, πήγε στον Νοέμβρη και από εκεί στον «καήκαμε» Δεκέμβρη και μετά ήρθε στον Φεβρουάριο και βρέθηκε ανοιχτή τον Μάρτη. Και ποιο είναι τώρα κυρίαρχο θέμα; Τα εργασιακά…
Η κυβέρνηση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Και πώς να τολμήσει να πει -στο 16% που της έμεινε- ότι μόνον η Κοκκινοσκουφίτσα έμεινε να φορά κόκκινο σκουφί; Ο ΣΥΡΙΖΑ φοράει ροζ και όπου να ’ναι θα του βάλουν και κορδελάκι, γιατί το άπαν είναι η ιδεολογία της καρέκλας.
Και τώρα έφτασε η ώρα που λέγεται ενώπιος ενωπίω. Τι θα πει ο Α. Τσίπρας στο κόμμα; Αφού και στην τελευταία σύνοδο ήταν κάθετος πως δεν θα υπάρξει οπισθοχώρηση στα εργασιακά. Αριστερή κυβέρνηση που θα δεχθεί να γίνουν μαζικές απολύσεις; Αριστερή κυβέρνηση που θα πάρει μέτρα που δεν δέχτηκε να πάρει η κυβέρνηση Σαμαρά; Αριστερή κυβέρνηση που θα εμφανίζεται στους χώρους δουλειάς να πει τέρμα οι συλλογικές συμβάσεις; Το Μαξίμου ζει ένα δράμα. Οι κόκκινοι ένοικοί του είναι για λύπηση…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου