Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Την τελευταία ημέρα της δίκης η Ιωάννα Παλιοσπύρου και οι φίλες της, όλες φορώντας λευκές μάσκες, πλησίασαν τους δημοσιογράφους και τους έδωσαν από ένα βραχιολάκι με τη φράση «Είμαι δυνατή». Αυτό δεν ήταν ούτε διαπίστωση ούτε ευχή. Ηταν μια υπόσχεση ζωής για τη ζωή που συνεχίζεται αλλιώς. «Ελπίζω όλα τα θύματα βίας και οι κακοποιημένες γυναίκες να βρούνε στο πρόσωπό μου την ελπίδα, ώστε να μη φοβούνται και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους», είπε η Ιωάννα με μια συγκλονιστική απλότητα για να το καταλάβουν όλοι: Αν εκείνη μπορεί, τότε μπορούν όλες.

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δύσκολο να γράψει κάποιος για αυτήν την υπόθεση, η οποία, όσο κλισέ και αν ακούγεται, συγκλόνισε το πανελλήνιο. Ειπώθηκαν και περιγράφηκαν με κάθε ανατριχιαστική λεπτομέρεια σχεδόν τα πάντα: Η στιγμή της επίθεσης, το μαρτύριο του πόνου, το σοκ της επόμενης ημέρας, τα ατελείωτα χειρουργεία. Ομως, η μεγάλη έκπληξη, αυτό που έκανε την κοινωνία να υποκλιθεί στην Ιωάννα, είναι το πάθος της όχι μόνο να συνεχίσει, αλλά να συνεχίσει καλύτερη. Πιο αλληλέγγυα, πιο όμορφη, πιο ευάλωτη και ταυτόχρονα πιο δυνατή από ποτέ. Η Ιωάννα έγινε σύμβολο ζωής και αυτή είναι η πραγματική καταδίκη για τη δράστιδα, η οποία, ακόμα και όταν βγει από τη φυλακή, θα παραμείνει δέσμια αυτού που έχει μέσα της. Αυτού του «κάτι χωρίς όνομα», όπως λέει ο Σαραμάγκου, που μας κάνει αυτό που είμαστε. Φωτεινούς ή σκοτεινούς.

Η ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ είναι μια φωτεινή ύπαρξη επειδή επέλεξε το κακό που της έκαναν να το μετατρέψει σε καλοσύνη. Και αυτό δεν είναι εύκολο ούτε αυτονόητο. Η Ιωάννα δεν είναι αγία, μια κοπέλα της διπλανής πόρτας ήταν, που δεν την προετοίμασε ποτέ κανείς για έναν τέτοιο πόλεμο. Δεν ήθελε να γίνει ηρωίδα, αλλά έγινε, εκπλήσσοντας τους γιατρούς και τους δικηγόρους της με τα τεράστια ψυχικά της αποθέματα. Η Ιωάννα πήγε στην κόλαση και επέστρεψε, φοβήθηκε πολύ, αλλά τώρα φοβάται λιγότερο.

«ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΡΑ που εμφανίστηκα στο δικαστήριο με τη μάσκα, φοβόμουν πάρα πολύ την αντίδραση των ανθρώπων όταν θα με δουν με τη μάσκα. Κάποιοι που με είχαν δει, προφανώς η εικόνα τούς τρόμαζε. Πλέον, μου είναι πιο εύκολο να κυκλοφορήσω έξω με τη μάσκα, γιατί, με τη δημοσιότητα που πήρε η υπόθεση, ο κόσμος, όταν θα με δει, θα με πλησιάσει με αγάπη, με θαυμασμό και θα με κάνει να νιώσω πολύ όμορφα και φυσιολογικά», εξομολογήθηκε με απόλυτη ειλικρίνεια, επιστρέφοντας στον κόσμο την αγάπη και την τρυφερότητα που της έδωσε. Και τώρα; Τώρα κοιτάζει μόνο μπροστά.

«ΕΧΩ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ότι δεν μπορώ να πατήσω pause στη ζωή μου μέχρι να τελειώσει η αποκατάστασή μου. Νομίζω ότι οι άνθρωποι προσαρμοζόμαστε και βρίσκουμε τους τρόπους, τους βρίσκει η ζωή για εμάς. Θέλω να κάνω πράγματα που θα με κάνουν ευτυχισμένη και θα κάνουν και τους γύρω μου ευτυχισμένους. Μακάρι να μου δοθεί η δυνατότητα να προσφέρω».

ΣΕΒΑΣΜΟΣ. Απέραντος σεβασμός σε αυτό το κορίτσι, το οποίο σύντομα θα μας εκπλήξει ευχάριστα.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr