Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Οι αντιδράσεις, για τον υφέρποντα ρατσιστικό διαχωρισμό που έκανε, από όπου κι αν προήλθαν, ήταν απολύτως δικαιολογημένες. Δεν μπορεί να στοχοποιούνται νήπια προκειμένου να αναδειχθεί το, προ πολλών ετών, αποδεδειγμένο: Η Ελλάδα, ως τώρα, δεν πήρε γενναίες αποφάσεις για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της υπογεννητικότητας.

Θα μπορούσε ο Κ. Μπογδάνος, αντί της λίστας, να δήλωνε ότι είμαστε μία από τις ελάχιστες χώρες στην Ευρώπη που όσα παιδιά μεταναστών γεννιούνται εδώ, μεγαλώνουν εδώ, πηγαίνουν στο σχολείο εδώ, αποφοιτούν από το πανεπιστήμιο εδώ και κτίζουν τη ζωή τους εδώ… δεν τους επιτρέπεται να είναι Ελληνες!

Θα μπορούσε, επίσης, να πει ότι εκείνο το «της ημετέρας παιδείας μετέχοντες» καθίσταται στη σύγχρονη Ελλάδα γράμμα κενό και πολύ πικρό για αυτά τα παιδιά που πολλές φορές δεν μιλούν καν τη γλώσσα των γονιών τους.

Θα μπορούσε ακόμη και να υποσχεθεί ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. που εκσυγχρονίζει την Ελλάδα, χωρίς να φοβάται το πολιτικό κόστος, οδηγώντας τη στη νέα εποχή, θα σκύψει πάνω και σε αυτό το πρόβλημα. Ομως οι προηγούμενες παρεμβάσεις του, με σαφώς ακροδεξιό υπόστρωμα, δεν το επέτρεπαν. Φύσιν πονηράν μεταβαλείν ου ράδιον. Γι’ αυτό και ο λόγος του στη συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής που αφορούσε στην άμυνα της χώρας ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος, αποδεδειγμένα, εν θερμώ αποφάσεις δεν παίρνει.

Η αγορά των φρεγατών και των Ραφάλ που θα χαλυβδώσει την άμυνα της χώρας – μόνιμος στόχος προκλήσεων και απειλών των γειτόνων- δεν αφήνει σε κανέναν πολιτικό περιθώρια προσωπικής ατζέντας και επίδειξης μικροπολιτικής μιζέριας.

ΔΕΝ ξεχνάμε την Ιστορία μας. Τιμάμε εκείνους που υπερασπίστηκαν με τη ζωή τους την πατρίδα μας. Αλλά και θυμόμαστε ότι η νομιμοποίηση του ΚΚΕ από τον Κ. Καραμανλή είχε στόχο να επουλώσει τα τραύματα του Εμφύλιου, ότι η γενναία συμπόρευση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και του Χαρίλαου Φλωράκη, για να βγει η Ελλάδα από το αδιέξοδο, ήταν μήνυμα ενότητας για τις επόμενες ενωμένες. Σήμερα, η όποια επιχείρηση αναζωπύρωσης του Διχασμού, εβδομήντα πέντε χρόνια μετά, αποτελεί ασέβεια προς τη Δημοκρατία.

Ο Κ. Μπογδάνος, με λόγια και πράξεις, παραπέμποντας στην οδυνηρή εποχή του Διχασμού, απέδειξε ότι απέχει από τις αξίες και την ιδεολογία της κεντροδεξιάς παράταξης. Επομένως, αυτοβούλως έθεσε εαυτόν εκτός κόμματος.

Δεν σκέφτηκε ότι έπρεπε να αφήσει μόνον τον Αλέξη Τσίπρα να δηλώνει ότι έρχεται από πολύ μακριά…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr