Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ της Αγκυρας δείχνει την ένταση της τουρκικής ενόχλησης. Η Τουρκία, η χώρα του παζαριού, ενοχλείται μόνο από την κακή έκβαση μιας διαπραγμάτευσης. Πόσω μάλλον μιας διαπραγμάτευσης που έγινε ερήμην της. Κάτι όμως που δεν την εμποδίζει να θυμώνει και να το δείχνει, αντιλαμβανόμενη τη σημασία της. Η αντίδραση της Αγκυρας δείχνει επίσης την πρακτική χρησιμότητα και τη σπουδαιότητα της ελληνογαλλικής συμφωνίας: Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου τα οποία βάζει στο στόχαστρό της, υποστηρίζοντας προκλητικά ότι έχουν στρατιωτικοποιηθεί κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάννης, αποτελούν αναγνωρισμένο κυριαρχικό έδαφος της Ελλάδας. Αν υποθετικά η Τουρκία απειλήσει ελληνικά νησιά-εδάφη, αυτό είναι ο ορισμός της αμοιβαίας συνδρομής. Η «ένοπλη» συνδρομή της Γαλλίας σε ένα τέτοιο απευκταίο ενδεχόμενο θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ, βάσει της συμφωνίας που κυρώνεται σήμερα στη Βουλή. Ακόμα κι όσοι βλέπουν «ασάφειες» σε ό,τι αφορά ενδεχόμενο συμβάν στην ελληνική ΑΟΖ, σε μια ενδεχόμενη στρατιωτική επιχείρηση εναντίον ελληνικού νησιού του Ανατολικού Αιγαίου δεν θα έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό.

Η ΤΟΥΡΚΙΑ «έκανε τη δουλειά της» και με το παραπάνω. Δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα καλύτερο που να αποδεικνύει την εξαιρετική σημασία της συμφωνίας Ελλάδας-Γαλλίας και μάλιστα με τόσο χειροπιαστό παράδειγμα. Ενώ είναι τόσο διαυγές το τοπίο στη γειτονική μας χώρα, το εσωτερικό τοπίο παραμένει θολό, παρότι υπάρχει δεδομένη και ισχυρή πλειοψηφία, η οποία θα κυρώσει σήμερα την ιστορική συμφωνία. Λείπει από την εξίσωση της εθνικής ενότητας όχι τόσο το Μέρα25 ή το ΚΚΕ. Λείπει η αξιωματική αντιπολίτευση. Μέχρι την τελευταία στιγμή «παίζει» αν θα καταψηφίσει τη συμφωνία ή αν θα προσχωρήσει στην πολιτικά ανύπαρκτη -επί του συγκεκριμένου- θέση του «παρών». Σε κάθε περίπτωση, είτε έτσι είτε αλλιώς, θα είναι απούσα από το εθνικό μέτωπο και μάλιστα σε μια περίοδο που ο στριμωγμένος Τ. Ερντογάν θυμίζει πληγωμένο λιοντάρι. Σε μια περίοδο που η χώρα συνάπτει μια αμυντική συμφωνία με τη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης, την ώρα που δέχεται προκλήσεις και ωμές απειλές.

Η ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ της συνείδησης του ΣΥΡΙΖΑ σε τέτοιας εθνικής σημασίας θέματα έχει δοκιμαστεί κι άλλες φορές. Οπως π.χ. με τη μη υπερψήφιση της συμφωνίας με την Αίγυπτο, που αποτελούσε την πιο ισχυρή και έμπρακτη αμφισβήτηση του ανυπόστατου μνημονίου Τουρκίας-Λιβύης. Προφανώς η ελαστικότητα εκτός από δοκιμασμένη είναι και μεγάλη. Αλλά δεν λειτουργεί ούτε το ένστικτο της πολιτικής αυτοσυντήρησης; Δεν καταλαβαίνει ότι πάει σε μετωπική σύγκρουση με το κοινό αίσθημα και τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, οι οποίοι θέλουν μια χώρα με τη μέγιστη αποτρεπτική ισχύ; Ούτε αυτό;

Ο «ΚΟΝΤΡΑ ΡΟΛΟΣ» ΤΟΥ Κ. ΜΠΟΓΔΑΝΟΥ

Απ’ όπου και να το πιάσει κανείς, είναι μεγάλο λάθος. Η δήλωση του Κ. Μπογδάνου -έστω διά στόματος Γρίβα- ήταν τακτικά άστοχη, γιατί πήγε να αλλάξει την ατζέντα και να δώσει διέξοδο στον απελπισμένο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πασχίζει ακόμα να βγει από τα «σκοινιά» της μη υπερψήφισης της συμφωνίας Ελλάδας-Γαλλίας.

Ομως ήταν και ουσιαστικά λάθος. Οχι γιατί π.χ. ο Θ. Παφίλης και το ΚΚΕ έχουν το δικαίωμα να αρνούνται την αστική δικαιοσύνη και την αστική δημοκρατία, χωρίς αντίλογο. Αλλά γιατί «πολιτική» με υλικά το διχασμό και τον εμφύλιο χτίζουν μόνο όσοι δεν έχουν να πουν απολύτως τίποτα για το σήμερα και το αύριο. Είναι τυχαίο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επένδυσε και επενδύει στην τοξικότητα, στο διχασμό και τις εμφυλιοπολεμικές παραπομπές; Οχι βέβαια. Εχει εκκρεμότητες η Ιστορία και ανέθεσε σε κάποιον να τις λύσει; Οχι βέβαια. Ο εμφύλιος ευτυχώς έχει τελειώσει εδώ και δεκαετίες.

Αλλοι μιλάνε για τη «δεύτερη φορά» που «θα είναι αλλιώς», σαν να περιμένουν κάποιον «τρίτο γύρο». Πού κολλάει λοιπόν σε μια περίοδο που η χώρα πάει να πάρει τα πάνω της και να σχεδιάσει ένα καλύτερο μέλλον η ρεβάνς π.χ. από το ΚΚΕ; Από ένα κόμμα του 5%, το οποίο έλεγε, λέει και θα λέει πάντα τα ίδια, χωρίς να μεγαλώνει την επιρροή του; Κάποιου είδους «ιδεολογικός τσαμπουκάς»; Αχρείαστος και εξίσου διχαστικός με τον διχαστικό «τσαμπουκά». Και επιβλαβής. Η χώρα -ανεξαρτήτως κομματικών επιλογών- έχει ανάγκη να προσθέτει κοινωνικές δυνάμεις και όχι να διαιρεί κομματικές υποδιαιρέσεις. Χωρίς να πάθει κανείς ιστορική αμνησία, ο Κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του έχουν αποφασίσει σωστά ότι προτεραιότητά τους είναι μια οικονομικά πιο εύρωστη και κοινωνικά πιο ισχυρή Ελλάδα.

Συμπεριφορές σαν αυτή του Κ. Μπογδάνου μπορεί να ικανοποιούν κάποια μειοψηφία του «σκληρού» κομματικού ακροατηρίου της Ν.Δ., αλλά είναι «κόντρα ρόλος» στην εποχή, στις προτεραιότητες και τις επιλογές μιας κυβέρνησης που κοιτάζει μπροστά και ενωτικά. Η ιδεολογική ηγεμονία δεν κατακτάται με τέτοιου είδους «τσαμπουκάδες». Κατακτάται με την ουσία και την ηγεμονία της πολιτικής, η οποία μπορεί και γίνεται κοινωνικό μέρισμα σε όλα τα επίπεδα.

Η «καρκινική ανάγνωση»

Ξέραμε την «καρκινική γραφή», η οποία επιτρέπει την ανάγνωση είτε από την αρχή είτε από το τέλος. Και ανάποδα δηλαδή. Με τη βοήθεια εντύπων που υπηρετούν τις ανάγκες του ΣΥΡΙΖΑ μάθαμε και την «καρκινική ανάγνωση», δηλαδή την εξαγωγή του ανάποδου συμπεράσματος… Στη συνάντηση του Κ. Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της FYROM Σ. Πενταρόφσκι συζητήθηκε πράγματι η κύρωση των τριών μνημονίων συνεργασίας Ελλάδας-Β. Μακεδονίας που εκκρεμούν. Σύμφωνα με την ερμηνεία της «Αυγής», βάσει δηλώσεων που φέρεται να έκανε ο Σκοπιανός πρόεδρος σε ΜΜΕ της χώρας του, ο Κ. Μητσοτάκης ομολόγησε ότι είναι «όμηρος της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματός του».

Η αλήθεια όμως, όπως πληροφορούμαι, είναι ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός κατέστησε σαφές στον κ. Πενταρόφσκι ότι προϋπόθεση για την κύρωση των μνημονίων είναι η συνεπής και πλήρης τήρηση των προβλεπόμενων από τη Συμφωνία των Πρεσπών εκ μέρους τους. Κάτι που δεν συνέβη όταν π.χ. ο ίδιος ο Ζ. Ζάεφ κάλυψε το «φάουλ» της σκέτης «Μακεδονίας», που έγραφε η ποδοσφαιρική φανέλα της γειτονικής χώρας στο πρόσφατο Euro. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο Κ. Μητσοτάκης συνέστησε στον πρόεδρο της Β. Μακεδονίας «υπομονή», κάτι που σημαίνει ότι αργεί ακόμα η κύρωση των 3 μνημονίων.

Αλλωστε ο επειγόμενος δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η Β. Μακεδονία, η οποία επιθυμεί την επιτάχυνση των ενταξιακών διαδικασιών στην Ε.Ε. Προηγείται όλων η καλή τήρηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει με τη Συμφωνία των Πρεσπών.

ΕΚΚΡΕΜΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΗΜΑ

Με τις χθεσινές ανακοινώσεις του υπ. Υγείας Θ. Πλεύρη έγινε το πρώτο κρίσιμο βήμα για την πλήρη ελευθερία των υπεύθυνων πολιτών, οι οποίοι έχουν εμβολιαστεί. Εκκρεμεί όμως και το δεύτερο βήμα: Οι πραγματικά αυστηροί έλεγχοι για την τήρηση όλων των μέτρων που αφορούν και τους ανεμβολίαστους. Το θέμα, όπως λένε οι πληροφορίες, απασχολεί ήδη την κυβέρνηση. Κι όπως φαίνεται σύντομα θα υπάρξουν οι σχετικές κινήσεις.

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr