Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

 ΦΑΝΤΑΖΕΙ απίστευτο, αλλά η έλλειψη ξένων οδηγών έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην καθημερινότητα των πολιτών. Η αλυσίδα εφοδιασμού έχει σπάσει. Τα καύσιμα δεν επαρκούν. Οι ουρές και οι διαπληκτισμοί στα βενζινάδικα για λίγα λίτρα βενζίνης είναι ο κανόνας. Τα ράφια στα σούπερ μάρκετ είναι άδεια. Οι ελλείψεις προϊόντων πρώτης ανάγκης σοκάρει, σε λίγο μπορεί να μην υπάρχει επάρκεια ούτε σε χοιρινό κρέας. Και όλα αυτά δεν συμβαίνουν σε κάποια τριτοκοσμική χώρα, αλλά στην πανίσχυρη Βρετανία.

 Η αναταραχή του 2015 να μοιάζει μακρινή. Μπορεί να μη θέλουμε να τη θυμόμαστε. Ή κάποιοι να θέλουν να ξεχάσουν οι πολίτες όσα έγιναν ή παραλίγο να συμβούν. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του προετοιμάζονταν για plan B, για παράλληλο νόμισμα, για να βρουν «άλλα απάνεμα λιμάνια» και λοιδορούσαν ως φιλελέδες μνημονιακούς μενουμευρωπαίους όσους έλεγαν ότι η χώρα κινδυνεύει με έξοδο από την Ευρώπη.

 ΜΠΟΡΕΙ κάποιος να φανταστεί τι θα είχε συμβεί εδώ στην Ελλάδα, αν είχαμε αποχωρήσει από την ευρωζώνη και ίσως ακόμα και από την Ε.Ε.; Οταν ο γίγαντας που ακούει στο όνομα Βρετανία βιώνει όλο αυτό το χάος, τι θα γινόταν στη χώρα μας; Μπορεί να μην αντιμετωπίζαμε πρόβλημα έλλειψης οδηγών στις μεταφορές. Σίγουρα όμως τα ράφια θα ήταν άδεια από τρόφιμα και φάρμακα, καθώς δεν θα υπήρχαν τα αναγκαία χρήματα. Χιλιάδες επιχειρήσεις θα έβαζαν λουκέτο. Οι τράπεζες θα κατέρρεαν καθώς δεν θα είχαν τη στήριξη της ΕΚΤ.

 ΚΑΙ, αλήθεια, την πανδημία πώς θα την αντιμετωπίζαμε; Εμβόλια πού θα βρίσκαμε; Θα είχε τη δυνατότητα το κράτος να στηρίξει με περισσότερα από 40 δισεκατομμύρια ευρώ την πραγματική οικονομία; Είναι βέβαιο πως δεν θα υπήρχαν τα 32 δισεκατομμύρια του Ταμείου Ανάκαμψης και τα άλλα 40 περίπου δισεκατομμύρια του νέου ΕΣΠΑ. Οι αγρότες τι θα έκαναν χωρίς τις επιδοτήσεις ή τις αποζημιώσεις για φυσικές καταστροφές;

 ΜΠΟΡΕΙ τα επαναστατικά λόγια να ακούγονται όμορφα. Υπάρχει, όμως, και η πραγματικότητα. Γιατί και τώρα ακούγονται λογύδρια κατά της Ευρώπης. Ναι, η Ε.Ε. δεν είναι ένας αγγελικά πλασμένος κόσμος. Εχει προβλήματα. Πολλές φορές, μάλιστα, δημιουργούνται κρίσεις λόγω των ιδεοληψιών κάποιων κυβερνήσεων ή κρατών.

 ΣΤΟΝ παγκοσμιοποιημένο πλανήτη του 21ου αιώνα, όμως, δεν θα μπορούσαμε να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας. Αν τώρα αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, είναι βέβαιο ότι εκτός Ευρώπης τα πράγματα θα ήταν εκατό φορές πιο ζόρικα.

 ΑΣ σκεφτούμε, λοιπόν, τι έχουμε και πως κινδυνεύσαμε να τα χάσουμε όλα. Γι’ αυτό πρέπει να κινηθούμε σε δύο άξονες. Από τη μια να εκμεταλλευτούμε τα καλά και θετικά της Ε.Ε. Από την άλλη να καταπολεμήσουμε τις παθογένειές μας, που μας γυρίζουν διαρκώς σε ένα μίζερο και μπαχαλοποιημένο παρελθόν. Αν μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι, ας γίνουμε καλύτεροι μέσα στο πλαίσιο της ενωμένης Ευρώπης.